หลงทางชีวิต
(ผิดสุดเลวร้าย)
ร้ายที่สุดของชีวิต
เห็นผิด คลองธรรม
มิจฉาทิฏฐิ ริก่อบาปกรรม
ทำซ้ำๆ ด้วยความเข้าใจผิด
ความเห็นผิดที่ยิ่งใหญ่
คือหลงใน เส้นทางชีวิต
หลงเข้าใจผิด
ไม่เคยคิด ว่าจะมีศูนย์กลางกาย
กลายเป็นมิจฉาสมาธิ
แถมยังมีฤทธี มารส่งให้
มีอานุภาพมากมาย
ยิ่งใหญ่ เผด็จการ
จึงคิดผิด พูดผิด ทำผิด
ก่อเกิดบาปอำมหิต ติดตัว
แม้วนเวียนในนรก สมกับชั่ว
ยังไม่รู้ตัว ยังเมามัว เหมือนเดิม
เหตุใหญ่ ที่ให้เห็นผิด
คือคบมิตร พาลี
ชอบสนุกสนาน ผลาญเวลานาที
เหมือนแมงเม่าอวดดี เล่นแสงไฟ
กฎแห่งกรรม กฎธรรมชาติ
เราไม่อาจ คิดพูดทำ ร้ายๆ
มีโทษทัณฑ์หลาย
มากมาย เป็นอนันต์
กฎแห่งกรรม กฎยิ่งใหญ่
กฎเป็นตาย ของชีวิต
ผิดกฎแม้นิด
ชีวิต เหมือนนักโทษประหาร
ยากที่ใครจะคิดได้ว่า
กรรมที่หนักหนา ที่สุดนั้น
คือคิดร้าย คิดมัน
ได้บาปมหันต์ ในทันที
คิดผิดคลองธรรม
กรรมหนัก นักโทษนรก
สรรพสัตว์ สุดประมาท น่าตนก
ไม่กลัวนรก อเวจี
เราจึงต้องฝึกสติ
กลั่นกลองดำริ ของเรา
สติระลึกรู้เสมอ ไม่เผลอดูเบา
ในตัวของเรา ตลอดเวลา
เลิกคบเพื่อนที่พาไป
ในที่สนุกสนาน
คบแต่เพื่อนดี นั่งสมาธิกัน
ทุุ่มชีวัน สร้างบารมี
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น