รู้จักตน
(จึงพ้นทุกข์)
อัตตัญญุตา
รู้จักตน จึงพ้นทุกข์
ไม่รักสนุก
สุขภายใน ยิ่งใหญ่กว่า
เห็นกายภายนอกเป็นบ้าน
หรือไม่เช่นนั้น ก็เสื้อผ้า
จึงปล่อยวางกายา
และโลกา ไม่อาลัย
มีก็สักแต่มี
ทำหน้าที่ ให้ดีที่สุด
สั่งสมบุญอุตลุด
รู้จุดประสงค์ ของการเกิด
มีหัวใจกัลยาณมิตร
ทุ่มเทจิต เทิด
พระคุณอันประเสริฐ
พระรัตนตรัย พระธรรมกายในตัว
ถ้าไม่เอาใจไว้ในตัว
มาเมามัว อยู่ภายนอก
ไม่รู้จักดอก.. ตน
รู้จักแต่ คน อื่น
เห็นแต่ข้อเสียของเขา
ส่วนของเรา ดีขึ้น
ใจจึงไม่ตื่น
หน้าระรื่น ยังเล่นหัว
เมื่อเอาใจไว้ในตัว
ใจจะหายมัว แล้วหยุด
ความสุขและเมตตาผุด
จึงรู้จักได้ นิสัยตน
เกิดหิริโอตัปปะ
และมีมานะ ฝึกฝน
ไม่เกียจคร้านขี้บ่น
กลายเป็นคน ขยัน
จาคะ
คือสละละวาง อนัตตา
ปลงสังขารา
เกิดเมตตา ขึ้นทันใด
รู้จักอัตตา
จึงรู้จักสละอนัตตา ที่ไม่ใช่ตนได้
นี้เป็นเรื่องใหญ่
ใครเข้าใจได้ ไม่ใช่ธรรมดา
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น