ทำลายสงฆ์กรรมหนัก
(จมปลักอเวจี)
พระราชา เป็นประมุข ของบรรดา มนุษย์
สาคร กว้างสุด เป็นประมุขของแม่น้ำ
ดวงจันทร์ งามเฉิดฉัน เย็นฉ่ำ
เป็นประมุข ประจำ ของดวงดาว
ดวงตะวัน นั้น เป็นประมุข ของความร้อน
แน่นอน สรรพชีวิต ขาดพระอาทิตย์ไม่ได้
สังฆทาน เป็นประมุข ของผู้หวังบุญใหญ่
พระสงฆ์ไท้ เป็นประมุข ของผู้บูชา
สงฆ์ นั้นสูงส่ง เป็นอายุพระศาสนา
ใครทำลายสังฆะ กรรมหนัก อนันตริยกรรม
ทำบุญกับสงฆ์ มีอานิสงส์ อนันต์
อุทิศบุญสังฆทาน ย่อมถึงท่าน ในปรโลก
สังฆเภท คือการสร้างเหตุ ให้สงฆ์แตกแยก
ให้สงฆ์แหลก แตกความสามัคคี
กรรมหนักทันตาเห็น เช่นเทวทัต ลงอเวจี
ดังนั้นอย่าริ อย่าดำริ ไม่อาจหนีกฎแห่งกรรม
กฏแห่งกรรม คือกฎแห่งการกระทำ
เที่ยงแท้ยุติธรรม ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
เป็นกฎธรรมชาติ ติดตามชีวาต น่ากลัว
พอกกิเลสชั่ว ก่อกรรมวิบาก ซ้ำซากจำเจ
กิเลสกรรมวิบาก เป็นวัฏฏจักร
เหมือนกันนัก กับปลัก โคลนดูด
ตกลงไปแล้ว ยากจะหลุด
หลวงปู่ฯ ท่านเวทนาสุดๆ จึงเร่งรุดขจัดมาร
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น