ต้องเป็นนักสร้างบารมี
(จึงจะหนีอบายพ้น)
(จึงจะหนีอบายพ้น)
บาปไม่ดี ลืมสติ เสียพี่น้อง
สนุกประเดี๋ยว ทุกข์ยาว น้ำตานอง
บุญกู่ก้อง ร้องหา แต่ว่าบาปหนาเกิน
ช่างน่าหัว สองเขา เท่านั้น
ไม่ไปอบาย ไปสวรรค์
ด้วยรู้ทัน ไม่ประมาท บาปเล็กน้อย
บาปเป็นเช่นไก่ต่อ โก่งคอขัน
มีสีสัน น่าลิ้มลอง ช่างต้องจิต
เพียงยื่นมือ ก็ได้ ใครจะคิด
มันมีพิษ มากมาย จึงได้ ประมาท
บาปหนุนอยู่ รุนแรง แย่งพื้นที่
บีบบังคับจิต แถมให้ ฤทธี
ยากเหลือที่ อย่าหวัง เส้นทางบุญ
บุญดีแท้ แต่ ไม่ใช้
ยากเหลือที่ อย่าหวัง เส้นทางบุญ
เปรียบได้ ยาดี มีประโยชน์
แต่ขม ไม่นิยม น่าสลด
ของมีโทษ ยวนยั่ว ลืมตัวลืมตน
กิเลสหนาเกิน เพลินกินเหยื่อ
บอกเท่าใด ไม่มีเชื่อ ช่างเหลือร้าย
ต้องอุเบกขา ปล่อยวาง ให้ไปอบาย
ล้วนญาติทั้งหลายของเรา เศร้าจริงๆ
คนดี ทำดี ง่าย
บอกเท่าใด ไม่มีเชื่อ ช่างเหลือร้าย
ต้องอุเบกขา ปล่อยวาง ให้ไปอบาย
ล้วนญาติทั้งหลายของเรา เศร้าจริงๆ
แต่ยากหลาย สำหรับ คนบาป
ความคุ้น เป็นนิสัย ใครๆทราบ
แม้ยอมรับ แต่ก็อิดเอื้อน เชือนแช
ความคุ้น เป็นนิสัย ใครๆทราบ
แม้ยอมรับ แต่ก็อิดเอื้อน เชือนแช
บารมีน้อย ไม่อาจ ญาติไม่ฟัง
มหาปูชนียาจารย์ ท่านทำเป็นตัวอย่าง
ต้องรีบเร่งสร้าง นั่งสมาธิตัวตั้ง ให้ได้
;;;;;;;;;;
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น