สำคัญสุดขีด (ชีวิตมีกฎแห่งกรรม) ที่ลับ สำหรับบาป ไม่มี บาปตามราวี ทุกแห่งหน ในน้ำบนบก อวกาศ นภาดล หนีไม่พ้น บาปกรรม

 สำคัญสุดขีด
(ชีวิตมีกฎแห่งกรรม)

 ที่ลับ สำหรับบาป ไม่มี

 บาปตามราวี ทุกแห่งหน

ในน้ำบนบก อวกาศ นภาดล

หนีไม่พ้น บาปกรรม

บาปเหมือน สนิมเหล็ก

แข็งเป๊ก ขนาดไหน ไม่มีปัญหา

ล้มทั้งยืน เมื่อหมดเวลา

วิบากกรรมตามล่า อนันตกาล

ทำบาปแม้นิด แต่ผิดมหันต์

บาปเป็นอนันต์ อจินไตย

เหมือนสนิมเหล็ก ลุกลามใหญ่

ผู้ประมาท เท่ากับตาย..ทั้งเป็น

บาป เป็นอธรรม ธาตุดำ
บุญเป็นธรรม ธาตุขาว
อธรรมให้ทุกข์ ธรรมให้สุข อะคร้าว
ธาตุดำ ธาตุขาว มารกับพระ

ปุถุชน คนส่วนใหญ่
ไม่เชื่อใน เรื่องบาปบุญ
อยู่ในกระแสบาปตัณหา แสนคุ้น
เหมือนหนอน ที่หมกมุ่น อยู่กับอาจม

ผู้มีปัญญา เชื่อมั่นบุญบาป
ไม่ธรรมดา เท่ากับ เป็นสัตบุรุษ
เป็นคนดี มีคุณธรรม ยอดสุด
เป็นมนุส..เทโว

กฎแห่งกรรม ทำดีได้บุญ ทำชั่วได้บาป
กฎเหล็ก กฎหลัก ของชีวิต
ไม่ประมาท ไม่ทำบาปแม้นิด
สำคัญสุดขีด ชีวิตมีกฎแห่งกรรม

;;;;;;;;;;

ทำดีได้ดี (ทำชั่วได้ดีมีที่ไหน) ความบริสุทธิ์ ทำให้ไม่ได้ ชีวิตเป็นไป..ตามกฎแห่งกรรม บุญบาป เฉพาะตัว คนทำ จะขึ้นสูง หรือลงต่ำ ทำเอง

 ทำดีได้ดี
(ทำชั่วได้ดีมีที่ไหน)

ความบริสุทธิ์ ทำให้ไม่ได้

ชีวิตเป็นไป..ตามกฎแห่งกรรม

บุญบาป เฉพาะตัว คนทำ

จะขึ้นสูง หรือลงต่ำ ทำเอง

การทำบุญอุทิศ ได้บุญมาก

กตัญญูนัก ส่งไปให้

ผู้รับ อนุโมทนา จึงได้

มิจฉาทิฏฐิหลาย บุญไปไม่ถึง

การอำนวยอวยพร ก็เช่นกัน

อย่าฝันว่าจะได้ ถ้าไม่รับ

พ่อแม่ปราถนาดีต่อบุตร เราทราบ

แต่บุตรไม่รับ ไม่ทำตาม

ผู้มีฤทธิ์ร้าย มีอานุภาพ

ไม่อาจทำกับ ผู้มีศีลธรรม

ที่ทำได้ ด้วยมีกรรม

กฎแห่งการกระทำ กฎแห่งกรรม แน่นัก

กฎแห่งกรรม สร้างวัฏฏสงสาร

เวียนว่ายนานแสนนาน อจินไตย

รับวิบาก ไม่อยากได้ ก็จะได้

อะไรที่ทำไว้ นานไปยิ่งทับทวี

เหมือนต้นผลไม้ ยิ่งนาน ยิ่งต้นใหญ่

ให้ผลมากมาย ไม่น่าเชื่อ

 อย่าทำบาปแม้เล็กน้อย ร้ายเหลือ

บุญ ก็เหลือเชื่อ แม้ทำเล็กน้อย

กราบพระได้บุญ ด้วยศรัทธา

พระนั้น ท่านเป็นคล้าย..ตะวัน

แผ่แสงเจิดจ้า บุญญาธิการ

ขับไล่หมู่มาร ตามล้างผลาญชีวิต

;;;;;;;;;;

ชีวิตทั้งหลาย (เป็นไปตามกฎแห่งกรรม) อันความดี คนไม่ดีทำยาก เหมือนกันนัก กับคนไข้ ไม่ชอบน้ำเย็น คนชั่ว เหมือนแมลงวัน ชอบของเหม็น คนดี เป็นเช่น..แมลงภู่ ชอบของหอม

 ชีวิตทั้งหลาย
(เป็นไปตามกฎแห่งกรรม)

อันความดี คนไม่ดีทำยาก

เหมือนกันนัก กับคนไข้ ไม่ชอบน้ำเย็น

คนชั่ว เหมือนแมลงวัน ชอบของเหม็น

คนดี เป็น เช่นแมลงภู่ ชอบของหอม

ทำกรรมใด ไม่ร้อนใจในภายหลัง
มีแต่สุขสมหวัง เป็นกรรมดี
ผลของกรรม ยากเห็น..ในชาตินี้
จึงยากที่จะมี ผู้เชื่อกฎแห่งกรรม

 หว่านพืชเช่นไร ย่อมได้ผลเช่นนั้น
ชาวสวน ปลูกมัน ย่อมได้มัน
ชาวนา ปลูกข้าวย่อมได้ข้าว เช่นกัน
ทำกรรม ย่อมแม่นมั่น เป็นไปตามกรรม

ผู้ทำกรรมดี ย่อมได้ผลดีแน่
ผู้ทำกรรมชั่ว ย่อมได้ผลชั่วแท้ แน่นอน
แต่คนทั้งหลาย เป็นคล้ายหมู่หนอน
ยอมม้วยมร เป็นหนอนต่อไป

ใคร่ครวญก่อน จึงค่อยทำดีกว่า
ช้าๆ ได้พร้าสองเล่มงาม
ใจเร็วด่วนได้ ระวังไว้ บาปกรรม
ทำบาปเพียงนิด ขอย้ำ กรรมอนันต์

พึงอุตสาหะ รักษาความดีของตนไว้
ทำให้ได้ ดังเกลือรักษาความเค็ม
สั่งสมความดี ให้เข้ม
ขจัดความเค็ม..ของบาปกรรม

พึงเป็นผู้ รู้คุณคน
ด้วยชีวิตหนีไม่พ้น ความเดือดร้อน
ผู้รู้คุณ ย่อมได้รับการสนับสนุน แน่นอน
คนกตัญญู ไม่ม้วยมร ตกน้ำไม่ไหลฯ

;;;;;;;;;;

ต้องเป็นนักสร้างบารมี (จึงจะหนีอบายพ้น) :: บุญให้สุขสะอาด ไม่ขาด สติ บาปไม่ดี ลืมสติ เสียพี่น้อง สนุกประเดี๋ยว ทุกข์ยาว น้ำตานอง บุญกู่ก้อง ร้องหา แต่ว่าบาปหนาเกิน

ต้องเป็นนักสร้างบารมี
(จึงจะหนีอบายพ้น)

บุญให้สุขสะอาด ไม่ขาด สติ

บาปไม่ดี ลืมสติ เสียพี่น้อง

 สนุกประเดี๋ยว ทุกข์ยาว น้ำตานอง

บุญกู่ก้อง ร้องหา แต่ว่าบาปหนาเกิน 

คนไปอบาย มากมาย ขนวัว

 ช่างน่าหัว  สองเขา เท่านั้น

ไม่ไปอบาย ไปสวรรค์

ด้วยรู้ทัน ไม่ประมาท บาปเล็กน้อย

บาปเป็นเช่นไก่ต่อ โก่งคอขัน

มีสีสัน น่าลิ้มลอง ช่างต้องจิต

เพียงยื่นมือ ก็ได้ ใครจะคิด

มันมีพิษ มากมาย จึงได้ ประมาท

บุญ มีคุณ ก็รู้

บาปหนุนอยู่ รุนแรง แย่งพื้นที่

บีบบังคับจิต แถมให้ ฤทธี
ยากเหลือที่ อย่าหวัง เส้นทางบุญ

  บุญดีแท้ แต่ ไม่ใช้

เปรียบได้ ยาดี มีประโยชน์

แต่ขม ไม่นิยม น่าสลด

ของมีโทษ ยวนยั่ว ลืมตัวลืมตน

กิเลสหนาเกิน เพลินกินเหยื่อ
บอกเท่าใด ไม่มีเชื่อ ช่างเหลือร้าย
ต้องอุเบกขา ปล่อยวาง ให้ไปอบาย
ล้วนญาติทั้งหลายของเรา เศร้าจริงๆ

คนดี ทำดี ง่าย 

 แต่ยากหลาย สำหรับ คนบาป
ความคุ้น เป็นนิสัย ใครๆทราบ
แม้ยอมรับ แต่ก็อิดเอื้อน เชือนแช

คนดี จึงรีบสร้างบารมี เพื่อปลุกสติญาติ

บารมีน้อย ไม่อาจ ญาติไม่ฟัง

 มหาปูชนียาจารย์ ท่านทำเป็นตัวอย่าง

ต้องรีบเร่งสร้าง นั่งสมาธิตัวตั้ง ให้ได้

;;;;;;;;;;

ทำดีไม่ได้ดี (เพราะมีศีลพร่อง) :: ทำห้องน้ำไม่สะอาด ไม่สามารถ ทำดีอื่นได้ ทำดีเพียงใด คนไม่เห็นใจ ทำดีไม่ขึ้น

ทำดีไม่ได้ดี
(เพราะมีศีลพร่อง)

ทำห้องน้ำไม่สะอาด

ไม่สามารถ ทำดีอื่นได้

ทำดีเพียงใด

 คนไม่เห็นใจ ทำดีไม่ขึ้น

ความสะอาด

เป็นฐานมารยาท ใจแช่มชื่น

ยิ้มระรื่น

ชื่นใจ ใครพบเห็น

 สิ่งโสโครก เห็นตำตา

แต่ว่า ไม่ทำความสะอาด

เป็นธรรมชาติ

ของคนประมาท ดูเบา

น่าตำหนิ

ทิ้งหน้าที่ และชอบประมาทเขา
ดูเบา
ไม่เสมอเก่า ไม่เสมอต้นเสมอปลาย

จะประกอบงานใหญ่ไม่ได้

เพราะไม่ ละเอียดพอ
หมู่ชนท้อ
ไม่รอรา จึงหาเพื่อนไม่ได้

ทำดีได้ดี

ต้องมี หลัก

ต้องรู้จัก

รักทำ ถูกดี ถึงดี และพอดี

ห้องน้ำไม่สะอาด

พลาด ทำไม่ถูกไม่ถึงดี

และยังทำเกินดี
ด้วยอวดดี ประมาท

พ่อแม่ทำร้ายฉัน

เพราะมัน ทำเกินดี

ลูกเบื่อเหลือที่
ปล่อยให้ลูกมี อิสระบ้าง

ควบคุมเกินไป

กระดิกไม่ได้ ลูกกระด้าง

ปล่อยลูกบ้าง
ให้ทำเอง จะทั้งเก่งและดี

หลังชำระร่างกาย

เช็ดถู ให้ดูสะอาด

อย่าลวกๆเร่งลัด
ทำความสะอาด ให้ถ้วนถี่

ทำอย่างตั้งใจ

ขจัดกิเลสได้ เป็นอย่างดี

การทำอย่างนี้
สุดดี ใจสดใส กลายเป็นศีล

สิ่งสกปรก จากร่างเรา

คนอื่นเขา ทนไม่ได้

จึงน่าตำหนิหลาย

ถ้าไม่ ทำสะอาด

ความดีทั้งหลาย

อุตส่าห์ทำแทบตาย ไม่อาจ

หมดโอกาส

ให้ผล คนศึลพร่อง

;;;;;;;;;;

ผิดศีลน่ากลัว (มีรูรั่วเกิดขึ้น):: ทำดีได้ดี เพราะมี ศีล จงทุ่มชีวิน รักษาศีล ให้ได้

ผิดศีลน่ากลัว

(มีรูรั่วเกิดขึ้น)

ทำดีได้ดี

เพราะมี ศีล

จงทุ่มชีวิน

รักษาศีล ให้ได้

ศีลเป็นเช่นภูเขาใหญ่

ซับรับน้ำฝนไว้ ซึมไหล เต็มนที

ศีลรองรับความดี

เหมือนกับที่ เรานี้เป็นภูเขา

ศีลเป็นเช่นภาชนะดี

ไม่มี รูรั่ว

ผิดศีลน่ากลัว

มีรูรั่ว เกิดขึ้น

เก็บความดีไม่ได้

ไหลหนี นองพื้น

อย่าสะอื้น ท้อแท้

ให้แก้ที่ศีล

ศีล เปรียบเป็นดินอุดม

คนนิยม ปลูกพืช

คนศรัทธาไม่จืด

เคารพ นบไหว้

เข้าปกปักษ์รักษา

ป้องกัน สรรพภัย

อันตรายน้อยใหญ่

ไม่เข้าใกล้ คนมีศีล

คนกล้าผิดศีล

ด้วยกลัวชีวิน พินพัง

ใจยัง ไม่เด็ดขาด

จึงไม่อาจ รักษาศีล

ความดีที่ทำไว้

จึงหนีหาย ไปสิ้น

ไม่จริงใจในศีล

เหมือนดิน ไม่อุดม

ทำดีได้ดีแน่

ขอเพียงแต่ มีศีล

ทุ่มชีวิน

แม้ชีวิตสิ้น ศีลไม่ขาด

การมีศีล จะมีได้

ไม่ใช่อยู่เฉยๆก็มี

การมีศีลนี้ อยู่ที่

การวิรัติ

 สมาทานวิรัติ สัมปัตตวิรัติ

และสมุจเฉทวิรัติ

คือสมาทานวิรัติ เว้นปฏิบัติ

ไม่ทำร้าย เนื่องด้วยได้สมาทาน

สัมปัตตวิรัติ

เว้นปฏิบัติ ไม่ทำร้าย

แม้ไม่ได้

สมาทาน

สมุจเฉทวิรัติ

เด็ดขาด ไม่ผิดศีล

ด้วยกิเลสสิ้น

เป็นศีล ของพระอรหันต์

ความมีศีลพอกพูนได้

โดยใช้ ความสะอาด

มีระเบียบมารยาท และ

ตรงเวลา สมาธิ

;;;;;;;;;;