ถวายอาหารเป็นสังฆทาน (สุดเปรียบปาน อานิสงส์) อายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณ สุดสำคัญ ของการอยู่ดี มีสุขา มีอายุยืนนั้น สำคัญปานพสุธา สรรพชีวิตมรณา อยู่ไม่ได้ ถ้าไร้แผ่นดิน

 ถวายอาหารเป็นสังฆทาน
(สุดเปรียบปาน อานิสงส์)

อายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณ
สุดสำคัญ ของการอยู่ดี มีสุขา
มีอายุยืนนั้น สำคัญปานพสุธา
สรรพชีวิตมรณา อยู่ไม่ได้ ถ้าไร้แผ่นดิน

วรรณะ คือผิวพรรณ เฉิดฉัน ปานทองทา
เป็นเสน่หา ของมนุษย์ สุดนิยม
มนุษย์และเทวา พากันอุ้มสม
สุขบรม ย่อมมีมา ชตาชีวิต

สุขะ ทั้งสุข และสมปราถนา
 มนุษย์และเทวดา รักใคร่
นึกคิดสิ่งใด ก็ได้ดังใจ
สมบัติใหญ่ ตามติด ชีวิตสะบาย

พละ มีกำลัง ดังช้างสาร
มีร่างกายทนทาน ต่อดินฟ้าและโรคภัย
ศัตรูครั่นคร้าม เกรงขาม สู้ไม่ได้
คนพาลคนภัย ห่างไกล หนีห่าง

 ปฏิภาณ ฉลาด ปราดเปลียว
ชาญเชี่ยว..สรรพศาสตร์ สรรพวิชา
ฉลาดในการฑูต พูดจา
นำพา ปวงประชา กินดีอยู่ดีมีสุข

สิ่งทั้งห้า แน่ละ ขาดไม่ได้
 อานิสงส์ จากการถวาย อาหารพระ
การประคองชีวิตนั้นง่าย ถ้าไม่ไร้ปัญญา
ดังนั้น อย่ารอช้า บำรุงศาสนา สังฆทาน

ถวายอาหาร น่าอัศจรรย์ ยิ่งใหญ่ 
น่าอัศจรรย์ใจ ในคุณอนันต์
สงฆ์ เป็นประมุข ของผู้ต้องการบุญ คิดไม่ถึงกัน
ถวายอาหาร เป็นสังฆทาน จึงจำเป็น

พระพุทธองค์ ทรงตรัสว่า
ทำทานกับสัตว์นั่นหนา แม้ร้อยครั้ง
ไม่เท่าทำกับมนุษย์ แม้ทุศีล หนึ่งครั้ง 
ทำกับผู้ทุศีลร้อยครั้ง ไม่เท่าทำกับผู้มีศีลครั้งเดียว

ทำทาน กับผู้มีศีลห้า ร้อยครั้ง 
ก็ยังไม่เท่า หนึ่งครั้ง ของผู้มีศีลแปด 
ทำกับผู้มีศีลแปดร้อยครั้ง ไม่เท่าหนึ่งครั้ง ของผู้มีศีลสิบ 
ทำกับผู้มีศีลสิบร้อยครั้ง ก็ไม่เท่าครั้งเดียว ของสมมุติสงฆ์

พระพุทธองค์ตรัสว่า พระสงฆ์สาวก อีกทั้งบุพการี
เป็นผู้ที่ มีคุณมาก
ผู้มีปัญญา มีสัมมาทิฏฐิ จึงตระหนัก
อุปัฏฐาก ได้บุญนัก รักษาตน

;;;;;;;;;;