ทุกอย่างในชีวิต
(เราลิขิตไว้เอง)
เหมือนชาวนาปลูกข้าว ย่อมได้ข้าว
ชาวเขา ปลูกงา ย่อมได้งา
ทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว เป็นธรรมดา
การสั่งสมบุญวาสนา ก็คือการแสวงบุญญา สร้างบารมี
อุปสรรค และปัญหาน้อยใหญ่ ใช่ เราลิขิตไว้เอง
คนเสงเครง ชอบโทษดินฟ้า
กิเลส กรรม วิบาก เป็นวัฏฏจักรทุกข์ ของชีวา
สร้างบารมี เท่านั้นหละ จึงจะหลุดพ้น
ไม่อดทนต่อตัณหา ไม่อาจจะหลุดจาก วัฏฏจักรทุกข์
คนรักสนุก ทุกข์ถนัด ในกิเลสวัฏฏจักร
เหมือนตกเข้าไป ในสะดือทะเล ยิ่งนัก
ยากแสนยาก จะหลุด จะสิ้นสุดเวรกรรม
จงตั้งสติ คิดดูให้ดี ว่าเรานี้ เกิดมาทำอะไร
หากินกันไป แล้วก็ตาย อย่างนั้นหรือ
ถ้าอย่างนั้น ก็ไม่ต่างกัน กับกระบือ
มนุษย์นั้นคือ สัตว์ประเสริฐ มีสติ
คือรู้จักตั้งสติ ตริตรอง มองทะลุ
ก็พอจะรู้ พอจะเข้าใจ ในชีวิต
ยิ่งได้ฟังธรรม ตรองตาม ก็มีสิทธิ์
เกิดปัญญาได้คิด ว่าชีวิต เราลิขิตเอง
และยังรู้ว่า ชีวา เป็นของน้อย
ไม่อาจนั่งคอย นอนคอย วาสนา
ตั้งปณิธาน แม่นมั่น แสวงบุญญา
เข้าวัดวา ร่วมกับหมู่คณะ สร้างบารมี
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น