บุญวาสนาไหลรื่น
(ถ้าตื่นบุญ)
(ถ้าตื่นบุญ)
ทุกคนมีบุญวาสนา แต่ออกมา ไม่ได้
ห่างออกไปๆ ไม่กลับมา
เพราะเราประมาท ขาดความอดทน นั่นหละ
ก่อบาปหยาบช้า กิเลสตัณหา จึงมากั้นไว้
บุญบาปอยู่ในใจ แย่งกันเป็นใหญ่ ในนั้น
เข้าบงการ ให้คิด ให้พูด ให้ทำ
ผู้ประมาทขาดสติ จึงก่อกรรม
ชักนำ กรรมวิบาก อุปสรรคปัญหา
เข้าบงการ ให้คิด ให้พูด ให้ทำ
ผู้ประมาทขาดสติ จึงก่อกรรม
ชักนำ กรรมวิบาก อุปสรรคปัญหา
พระเอกนางเอก ก็เฉกเช่น คนทั่วไป
เพียงแต่ไม่โวยวาย อดทนไว้ รักษาความดี
ถูกโขกถูกสับ ก็ไม่โต้กลับ สำรวมกายวจี
รักษาความดี บุญวาสนาได้ที ไหลมาช่วย
จรดที่ศูนย์กลางกาย บุญใหญ่ ใครคิดไม่ถึง
เป็นที่ซึ่ง เชื่อมบุญวาสนา ที่มารออยู่
ใจหยุดใจนิ่ง จึงยิ่งใหญ่ ใดไม่สู้
บุญวาสนารออยู่ ช่วยเรา กู้ภัย
จะจรดใจไว้ได้ จะต้องไม่ ร้อนรน
จึงต้องเป็นคน ไม่ลนลาน มีวินัย ใจรักศีล
รักสะอาด มีระเบียบ มีมารยาท เป็นชีวิน
เป็นอาจิน ตรงต่อเวลา และนั่งสมาธิ
รักษาศีลยาก ถ้าหาก มัวเมากามคุณ
จึงต้องมีสิ่งหนุน คือทาน
คบหากัลยาณมิตร ร่วมคิดร่วมฝัน
การเข้าวัด ปฏิบัติธรรมนั้น จึงจำเป็น
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น