คนกตัญญู (คือผู้กล้าหาญ) พระเอกกับผู้ร้าย ต่างกันไกล ในสัจจะ พระเอกนั้น หาญกล้า สละชีวา รักษาความดี

คนกตัญญู

(คือผู้กล้าหาญ)

พระเอกกับผู้ร้าย ต่างกันไกล ในสัจจะ

พระเอกนั้น หาญกล้า สละชีวา รักษาความดี

ผู้ร้าย คล้ายฉลาด ได้โอกาส เอาเปรียบทันที

การทุ่มชีวี รักษาความดี เรียกว่า สัจจะ

ทองคำแท้ แม้ถูกไฟ ก็ไม่กลาย ไปเป็นอื่น

ยังรักษา ความแช่มชื่น สดใส ใจเมตตา

  รักษาปณิธาน เป็นคนดี มีสัจจะ

ยึดมั่นพระรัตนตรัย ยิ่งชีวา เป็นอุดมการณ์ 

 

สัจจะ จริงจัง จริงใจ ในทุกคน

ไม่สับสน แม้เขาเป็นคน ไม่ดี

เหมือนพระพุทธองค์ กับองคุลีมาล ก่อนกี้

พระชินสีห์ มีแต่ความเมตตา

 

องคุลีมาล  สติพลันแจ่มใส
คุณธรรมสัจจะ จริงจังจริงใจ ยิ่งใหญ่แท้
ศัตรูกลายเป็นมิตร ร่วมคิดร่วมแก้
คนพาลแพ้..พ่าย เหมือนคนไข้ แพ้น้ำเย็น 

 

ตัดบ่วงกรรม เลิกทำร้าย ใครทั้งนั้น

อธิษฐานมั่น ไม่ทำร้ายใคร ไปทุกชาติ
เกิดชาติหน้าฟ้าใหม่ จะได้องอาจ
เป็นนรชาติ ได้โอกาศ แสวงบุญสร้างบารมี

พระเอกกตัญญู คล้ายผู้ อ่อนแอ

ไม่ใช่แน่ แต่เป็น อ่อนโยน

คนกตัญญู เป็นผู้บริสุทธิ์ เมตตาคน

จิตอ่อนโยน ละมุนละไม ไม่มีเว้น

กตัญญูกล้าหาญ ต่างกันกับอ่อนแอ

คนพาลนั่นแหละ อ่อนแอ ไม่กล้าหาญ
ไม่กล้่าเสียสละ มีแต่จะเอา เจ้าคนพาล

การงานก็เกียจคร้าน ล้างผลาญสังคม

ระเบิดพลีชึพนั่นหนา คล้ายกล้าหาญ

แต่มัน..ไม่ใช่เสียสละ แต่บ้าบิ่น 

มัวเมาลัทธิ ปัญญาสิ้น

เป็นมิจฉาทิฏฐิ ด่าวดิ้น สู่อบาย

 

;;;;;;;;;;