ทรัพย์เป็นอันตราย (ถ้าใช้แล้วไม่ปลื้ม) ทรัพย์สมบัติ นั่นหรือ คือเครื่องปลื้มใจ ซึ่งต้อง ได้มาและใช้ไป อย่างมีสติ มีปัญญา มีศรัทธา อย่างนี้ ทรัพย์สมบัติที่มี กิเลสตระหนี่ จะไม่มีเลย

 ทรัพย์เป็นอันตราย
(ถ้าใช้แล้วไม่ปลื้ม)

ทรัพย์สมบัติ นั่นหรือ คือเครื่องปลื้มใจ

ซึ่งต้อง ได้มาและใช้ไป อย่างมีสติ

มีปัญญา มีศรัทธา อย่างนี้

ทรัพย์สมบัติที่มี กิเลสตระหนี่ จะไม่มีเลย

มีทรัพย์มาก เก็บกักไว้ ไม่ใช้ให้เหมาะสม

นอนทับถม เหมือนน้ำหยุดไหล 

แม่น้ำตื้นเขิน หาทางเดิน ใหม่

มีทรัพย์ไม่ใช้ ก่อเกิดภัยแก่ตน

 ความตระหนี่ ทำทรัพย์ที่มี เป็นวิบัติ

ชีวาต ตกอยู่ในอันตราย อย่างใหญ่หลวง

 ความตระหนี่นี้ เป็นกุญแจไข ให้บาปทั้งปวง

ก้าวล่วง เข้าสู่ชีวี ที่มืดมนอนธการ

ทรัพย์สมบัติ ต้องใช้อย่างประหยัดสุด ประโยชน์สูง

มีจิตมุ่ง..ทำทาน การกุศล

ทำทานด้วยศรัทธา มหาปีติ ในกมล

ปลื้มใจเหลือล้น บุญศรัทธา

สมชีวิตา รู้จักใช้ทรัพย์ที่หามาให้ดี

หนึ่ง ทรัพย์ที่มี ใช้ดูแลครอบครัว ให้เป็นสุข

สอง ใช้สงเคราะห์หมู่เพื่อน ให้พ้นทุกข์

สาม เลิกอบายมุข สะสมทรัพย์ไว้ ไม่ประมาท

สี่ ใช้ทำพลี..ห้าประการ

อติถิพลี ต้อนรับปฏิสันถาร งานจำเป็น

ญาติพลี ดูแลญาติให้ดี อย่าได้เว้น

ราชพลี ต้องวิ่งเต้น ช่วยสังคม 

เทวตาพลี ดูแลผู้ที่ มีคุณ

โดยเฉพาะ ผู้ที่การุณ..ยิ่ง คือบิดามารดา

บุพเปตพลี ทำบุญอุทิศ แด่ญาติกา

และห้า สุดท้าย บำเพ็ญทักษิณา แด่พระผู้ปฎิบัติ

ทรัพย์สมบัติ มีค่า มีกายสิทธิ์ รักษาไว้

เหมือนงูไพร ชอบเลื้อยไป อยู่ในที่เย็น

ไปอยู่กับผู้มีบุญ อบอุ่นล้น นี้ช่างเป็น

พาพ้นยากเข็ญ อยู่เย็นเป็นสุข

;;;;;;;;;;