บุญเป็นอัตตา (มหามิตรหนึ่งเดียว) สิ่งทั้งหลาย ภายนอก ล้วนหลอกตา เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา อนิจจัง แต่ตาเราไม่เห็น เหมือนเช่น จอหนัง เป็นเหมือนจริงเหมือนจัง หนังแท้ๆ

 บุญเป็นอัตตา
(มหามิตรหนึ่งเดียว)

สิ่งทั้งหลาย ภายนอก ล้วนหลอกตา

เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา อนิจจัง

แต่ตาเราไม่เห็น เหมือนเช่น ม้วนหนัง

เป็นเหมือนจริงเหมือนจัง ม้วนหนังแท้ๆ

สิ่งทั้งหลาย ภายนอก ล้วนเป็นทุกข์
เพียงให้ความสนุก แต่ทุกข์มหันต์
เกิดแก่เจ็บตาย ทุกข์ประจำสังขาร
เบื่อหน่ายซึมเซ็งกลัดกลุ้ม นั้น ทุกข์ใจ

สิ่งทั้งหลาย ภายนอก ล้วนอนัตตา
คือว่า มันเป็นมาของมัน อย่างนั้น
เราไปหลงยึดหลงติด ผิดมหันต์
แล้วก็โศกศัลย์ พราะมันไม่ใช่อัตตา

ที่แน่ๆ เมื่อเราตาย มันไม่ไปกับเรา
เหมือนเรามันเน่า ทิ้งเราไปคนเดียว
มีแต่บุญ กับบาปตัวกลั่น นั่นเทียว
บุญเพื่อนตาย บาปไม่เกี่ยว ตามล้าง

บุญเป็นนิจจัง สุขขัง อัตตา
อมตะ ให้สุขสมปราถนา ทุกประการ
ตรงข้ามกับ บาปกิเลสตัณหา นั้น
หลอกเรา เข้าสู่คุกประหาร อนันตทุกข์

บุญ ดึงดูดสมบัติ และขจัดปัญหา
นำมา ทรัพย์สมบัติ รูปสมบัติ คุณสมบัติ
ลาภยศสรรเสริญสุข สารพัด
ตรงข้ามกับบาป พิฆาต เข่นฆ่า

 เป็นมนุษย์สุดวิเศษ แสวงบุญได้ 
 สุดยากหลาย จะได้เกิด เป็นมนุษย์
อายุ ก็แสนสั้น สุดสุด
เปรียบประดุจ ฟองน้ำฝน

บุญเป็นอัตตา มหามิตร หนึ่งเดียว
เหมือนมารดานั่นเทียว หนึ่งเดียวของบุตร
รักทะนุถนอมบุตร สุดสุด
ใจนิ่งใจหยุด เป็นที่สุดของบุญ

;;;;;;;;;;