บุญมีจริง
(อจินไตย)
ชาวเรา ปลูกข้าวได้ข้าว
ชาวเขาปลูกงาได้งา
ให้ทรัพย์ ได้ทรัพย์ จึงเป็นธรรมดา
รักษาพระศาสนา ได้อริยทรัพย์หรือบุญ
ทรัพย์ธรรมดา ไม่อาจจะ ทำให้ปลื้ม
เหมือนคนใคร่ดื่ม..น้ำเย็น ดับกระหาย
ทำงานกลางแดด แผดเผา เหงื่อไหล
ดับตัณหาไม่ได้ ด้วยโลกียทรัพย์
กลายเป็นคนตระหนี่ ยิ่งมียิ่งอยากได้
ผิดศีลผิดธรรม ไม่อาย ใช่อมนุษย์
หน้าเป็นคน ใจไม่ใช่ ผีร้ายผุด
และที่สุด ก็ไปสู่อบาย คุกประหาร
ทรัพย์ จึงมีไว้ให้ ไว้ทำทานการกุศล
ได้อริยทรัพย์ ปีติล้น ทนตัณหา
ทรัพย์เก่าไหลไป ทรัพย์ไหม่ไหลมา
เป็นธรรมดา อจินไตย ไม่สิ้นสุด
กฏแห่งกรรม เป็นธรรมชาติ
ทำดีได้ดีชัด อยากได้สมบัติ ต้องทาน
ควรรู้ อยู่เบื้องหลังการทำงาน
ทำอย่างมีอุดมการณ์ ต้องใจกว้าง
ทำงานด้วยอุดมการณ์ เรียกว่าฉันทะ
มีปัญญา มีศรัทธา มีกตัญญู
มีใจอยู่ในตน เปี่ยมล้นกำลังใจ สู้
วิริยะ จิตตะ วิมังสา เป็นลู่ สู่ความสำเร็จ
ทำทานกระทั่งเป็นนิสัย ใช่ ทานบารมี
มีปีติ เต็มที่ ไม่ขาดสาย
มีทรัพย์เป็นอัศจรรย์ ทันใช้
เป็นอจินไตย ไม่ธรรมดา
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น