สงเคราะห์ญาติ
(เข้าวัดสม่ำเสมอ)
กายอิ่มด้วยอาหาร แต่ใจนั้นยังโหย
ยังอิดโรย โอดโอย โหยไห้
ด้วยไม่สมหวัง สิ่งต่างๆรอบกาย
มีความเบื่อหน่าย ซึมเซ็ง กลัดกลุ้ม
ใจคล้ายกับไฟ ที่ไม่เคยอิ่มด้วยเชื้อ
กามคุณเป็นเหยื่อ..ของใจ ที่ไม่เคยอิ่ม
ปัญญาดับ ถึงกับ หมดรอยยิ้ม
ใจเป็นสนิม ยิ้มไม่ได้ ไร้เมตตา
กามคุณ เป็นเชื้อไฟ ราคะ
ใส่แรกๆ เหมือนจะ ดับไฟได้
แต่ต่อมากลับ ลุกโพลง ขึ้นใหญ่
ไฟราคะ ดับไม่ได้ ด้วยกามคุณ
กามคุณ คือความเพลิน ให้เดินตาม
ใจวาบหวาน เดินตาม ด้วยความอยาก
สนุกสนาน ร่าเริง บันเทิงนัก
อยาก..เหมือนหยุด กลับผุดยิ่งกว่าเดิม
ใจคล้ายกระหาย อยากได้น้ำเย็น
แต่กลายเป็น น้ำทะเลเค็ม
ดื่มได้ แต่ไม่ดับกระหาย กลับยิ่งเข้ม
น้ำเย็น..นั้นใช่ ก็คือบุญใสนั่นเอง
คนทั้งหลาย ไม่สดุ้งภัย วัฏฏสงสาร
สร้างบารมีเท่านั้น จึงพ้นมันได้
จะช่วยหมู่ญาติ ไม่ขาด บารมีใหญ่
เข้าวัดจึงใช่ ได้สงเคราะห์ญาติ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น