ตนเตือนตน
(คนเทวดา)
ที่ลืมตาเห็น เป็นเช่นภาพยนต์
หรือหนัง ที่คน ดูในโรง
เป็นวิบาก ย้อนกลับ โดยตรง
คนรู้ทัน จึงปลง ไม่หลงไหล
เป็นผลกรรม ทำไว้ในอดีต
เมื่อถึงขีด..ถึงคราว กรรมเก่า ส่งผล
เหมือนต้นผลไม้ ของตน
ปลูกไว้นานโพ้น มากมาย
ถ้ากรรมดี เป็นผลไม้ดี มีรสชาติ
น่าอนาถ กรรมไม่ดี มีพิษ
สุขหรือทุกข์ คือกรรมตามติด
ชีวิต สุดคาดคิด เป็นอย่างนี้
เมื่อเราทำ กรรมดี ในปัจจุบัน
บุญนั้น จะยังไม่ส่งผล
แต่จะไปเชื่อมต่อบุญวาสนา อันไกลโพ้น
ให้มีผล นำมาใช้ ในปัจจุบัน
วาสนามาเป็นสาย ด้วยทำบุญไม่ขาด
นี้เป็นชีวาต เราลิขิต ชีวิตเราเอง
ทำดีได้ ทั้งเก่ง ทั้งเฮง
ทำชั่วได้ชั่ว เจ๊ง ทำเองทั้งนั้น
เมื่อประสพทุกข์ ก็อย่าดูถูกตน
จงชมตน เป็นคนได้ ก็เก่งมากแล้ว
มีทุกข์ก็ดี รักษาสติ ได้บารมีแจ๋ว
ชีวิต เหมือนมีแก้ว..สารพัดนึก
ตนเตือนตนได้ ใช่ ยอดคน
ไม่ปล่อยใจให้ตกให้หล่น คนเทวดา
มีสติ มีปีติ เป็นภักษา
มีชีวิต สุขสมปราถนา ทุกประการ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น