ศีล (ดีเหลือเกิน) ชีวิตไร้ศีล อยู่ร้อยปี มิมีความหมาย สู้ผู้มีศีลไม่ แม้อยู่ได้เพียงหนึ่งวัน ศีล คือการงดเว้น โดยตั้งใจสมาทาน หรือศีลนั้น เป็นศีลเป็น สมุจเฉตวิรัติ

 ศีล
(ดีเหลือเกิน)

ชีวิตไร้ศีล อยู่ร้อยปี มิมีความหมาย

สู้ผู้มีศีลไม่ แม้อยู่ได้เพียงหนึ่งวัน

ศีล คือการงดเว้น โดยตั้งใจสมาทาน

  หรือศีลนั้น ศีลเป็น สมุจเฉตวิรัติ

รักษาศีลในโลกนี้เท่านั้น สำคัญหลาย
จึงจะได้สมบัติใหญ่ อจินไตยทีเดียว
คนทั้งหลายไม่รู้ ไม่ได้เฉลียว
เป็นมนุษย์เสียเที่ยว น่าเสียดาย

ผู้มีศีลบริสุทธิ์ หลุดพ้นมือมาร
ไม่ไปคุกประหาร มารหาไม่เจอ
ศีลให้ความปลอดภัย ไม่มีใดเสมอ
เป็นเกราะแก้ว เลิศเลอ หาเสมอไม่ได้

ศีลนั้น เป็นเลิศ ส่วนปัญญาประเสริฐแท้
ชัยชนะ ย่อมถึงแก่..ผู้มีศีลและปัญญา
ไม่สู้ไม่หนี คือศีล แกร่งปานเหล็กกล้า
ทำดีเรื่อยไป คือปัญญา ชนะด้วยบารมี

มีศีลแค่ไหน รู้ได้ เมื่ออยู่ร่วมกัน
อดทนอดกลั้น ต่อกัน ได้แค่ไหน
คนไร้ศีล เข้ากับใครไม่ได้
มารยาทไม่ไหว เอาแต่ใจตน

ศีลยังประโยชน์ ทั้งหมด กระทั่งแก่
ศีลยังประโยชน์แท้ แน่นอน
รักษาศีลได้บุญ ทุกขั้นตอน
สำรวมกายวาจา ดับร้อน นอนเย็น

ศีลเป็นกำลัง เป็นอาวุธ สุดเปรียบ
กำลังใดใด ไม่อาจเทียบ กำลังบริสุทธิ์
เป็นเช่นมารดา รักษาบุตร
มีอานุภาพเหนือมนุษย์..มะนา

ศีล เป็นเครื่องประดับ ประเสริฐสุด
เป็นอาวุธ มหัศจรรย์
สวยด้วยศีล ทั้งสวยทั้งหอม ถึงสวรรค์
สุดอัศจรรย์ ศัตรูยอมพ่าย แพ้ภัยตน

;;;;;;;;;;