ผู้มีปัญญา
(ประเสริฐสุด)
ปัญญา เจริญด้วยประการใด
ควรตั้งตนไว้ อยู่ในประการนั้น
ปัญญา คือชีวัน
ขาดปัญญา หมดกัน ชีวิต
คนผู้สดับ ตรับฟังน้อยนี้
ย่อมแก่ฟรี เหมือนวัวแก่
อ้วนแต่เนื้อ เอาไปแล่
แต่ ปัญญาแท้ ไม่เจริญ
ถึงสิ้น สินทรัพย์
ผู้มีปัญญา ก็ไม่อับจน
แต่ผู้อับปัญญา แม้มีทรัพย์เหลือล้น
ก็อับจน ทนอยู่ ไม่ได้
ผู้มีปัญญา ถึงพร้อมด้วยความรู้
เป็นผู้ ฉลาดรู้ จัดการงาน
รู้สมัย และรู้กาล
เขาย่อมทำงาน ในราชการได้
ผู้มีปัญญา ประเสริฐกว่าคนทั้งปวง
พระจันทร์ เด่นล่วง ดาวทั้งหลาย
ด้วยมีศีลและธรรม ประจำใจ
ผู้มีปัญญาใส สว่างไสว ด้วยศีลธรรม
ผู้มีปัญญา ก็ไม่อับจน
แต่ผู้อับปัญญา แม้มีทรัพย์เหลือล้น
ก็อับจน ทนอยู่ ไม่ได้
ผู้มีปัญญา ถึงพร้อมด้วยความรู้
เป็นผู้ ฉลาดรู้ จัดการงาน
รู้สมัย และรู้กาล
เขาย่อมทำงาน ในราชการได้
ผู้มีปัญญา ประเสริฐกว่าคนทั้งปวง
พระจันทร์ เด่นล่วง ดาวทั้งหลาย
ด้วยมีศีลและธรรม ประจำใจ
ผู้มีปัญญาใส สว่างไสว ด้วยศีลธรรม
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น