สัตบุรุษคนดี
(ฝึกสติเป็นกรณียกิจ)
ด้วยใคร่ ในกาม
ไม่เหมือนปุถุชน ปัญญาทราม
ประมาทล้ำ ในกามตัณหา
ผู้ใด ไม่พูดเป็นธรรม
พูดไม่ดีไม่งาม ไม่ใช่สัตบุรุษ
เป็นคนพาล ขาดเมตตา ไม่บริสุทธิ์
ขาดสติพูด ไปตามอารม์
สัตบุรุษ ยินดีเกื้อกูลสัตว์
ไม่ประหลาด ด้วยมีปัญญา
มีสุข และเมตตา
จึงสงเคราะห์ ชาวประชา ให้อยู่เย็น
สัตบุรุษ ย่อมปรากฏในที่ไกล
เหมือนภูเขาใหญ่ หิมพานต์
มีชื่อเสียงระบือ ลือลั่น
ด้วยคุณธรรมของท่าน นั่นเอง
สัตบุรุษ มีสวรรค์เป็นที่ไป
ด้วยหมดอาลัย ในตัณหา อุปาทาน
อยู่ในกระแสธรรม สุขสันติ์
อันชาวสวรรค์ แซ่ซร้อง
สัตบุรุษ ชื่อเสียงขจรไปทั่วทุกทิศ
ด้วยบารมีประสิทธิ์ ปานตะวัน
สดใสสว่างจ้า เฉิดฉัน
ดังลงจากสวรรค์ อยู่บนดิน
ผู้สงบระงับ ย่อมอยู่เป็นสุข
ส่วนผู้รักสนุก กระสับกระส่าย
อยู่ไม่เป็น เมื่ออยู่เดียวดาย
ด้วยไม่ฝึกใจ ฝึกสติ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น