ปวารณา (มหาบุญ หนุนสัจจะ):: การปวารณา กับสมณะ มีผลต่อชีวา ของเรา พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสเอาไว้ ในวณิชชสูตร

ปวารณา
(มหาบุญ หนุนสัจจะ)

การปวารณา กับสมณะ

มีผลต่อชีวา ของเรา

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ตรัสเอาไว้ ในวณิชชสูตร

การปวารณา สำคัญนัก
ที่เรารับปาก จะบริจาค เอาไว้
เท่านั้นเท่านี้ ตั้งใจ
ถ้าทำได้ มีผลดีหลายต่อชีวิต

การปวารณา เสริมสัจจะบารมี
เป็นผลดี มีความสำเร็จตามปราถนา
ทำอะไรง่ายๆ ก็ได้มา
สุขสมอุรา ทุกประการ

แต่ถ้าปวารณาแล้ว ทำไม่ได้
เป็นอันตราย ต่อสัจจะ
กระทบต่อ ความสุขสมปราถนา
พระสัมมาฯ ตรัสรับรองเอาไว้

ในคราวหนึ่ง ซึ่งพระสารีบุตร
ได้โอกาสทรุดนั่งลง บังคมถวาย
พระพุทธองค์ไท้
และถามไถ่ เรื่องกำไรขาดทุน

ว่าเหตุใด การค้าขาย
จึงมีกำไร ขาดทุน
ขึ้นอยู่กับปัจจัยอะไร หนุน
กำไรขาดทุน ของพ่อค้าแม่ค้า

พระพุทธองค์ท่าน พลันตรัสตอบว่า
ด้วยการปวารณา ในอดีต
ผู้ใดปวารณาแล้ว ทำได้เกินขีด
จะได้กำไร เกินความคิดของตน

ผู้ใดปวารณาไว้
และทำได้ พอดี
กำไรที่มี
ก็จะพอดี ที่ตั้งใจไว้

ถ้าผู้ใดปวารณาไว้
และทำได้ไม่ถึง
กำไรที่ได้ จึง
ไม่ถึง กับที่ตั้งใจปราถนา

ถ้าผู้ได้ปวารณาไว้
และไม่ได้ทำ
จะเป็นกรรม
ทำให้ ขาดทุน

ที่น่าคิด คือคำว่าสมณะ
ผู้ละครอบครัว
ทุ่มชีวิต สุดขั้ว
ประพฤติตัว ถือพรหมจรรย์

เป็นเหมือนไฟ อาจไหม้มือ
ถ้าใครถือไม่เป็น
เข้าใกล้สมณะ อย่าทำเป็นเล่น
กรรมเวรใหญ่ คิดไม่ถึง

;;;;;;;;;;

คนดีมีศรัทธา(เทวดารักษา พาอยู่เย็น) :: คนดี มีสามลักษณะ หนึ่ง นั่นหนา มีใจกว้าง สอง ย่อมมีคนดีคบหา จริงจัง สาม เปรียบดัง เทวดา นำพาอยู่เย็น

 คนดีมีศรัทธา
(เทวดารักษา พาอยู่เย็น)

คนดี มีสามลักษณะ

หนึ่ง นั่นหนา มีใจกว้าง

 สอง ย่อมมีคนดีคบหา จริงจัง

สาม เปรียบดัง เทวดา นำพาอยู่เย็น

 เพียงใจกว้าง ยังไม่แน่

ว่าจะดีแท้หรือไม่
คนพาลใจกว้างจะตาย
แต่พาเมามาย พาไปทางชั่ว

คนพาลใจกว้าง
เหมือนอย่าง เลี้ยงสัตว์
ขุนให้อ้วน ได้ที่ จึงจับมัด
คนอ่อนหัด เหมือนหมู รู้จักแต่จะกิน

คนดีใจกว้างด้วยรัก
แปลกนัก รักแล้วอยากให้
ยิ่งให้ก็ยิ่งได้
หมือนแม่น้ำใหญ่ ไหลไม่หยุด

คนดีแท้ มีเพื่อนแต่ดีดี

 ที่ ไม่ดื่มสุราเมรัย

 รักษาศีลห้าทุกข้อได้
เป็นนิสัย สม่ำเสมอ

คนดีคบกับคนดี นี้ธรรมดา
อีกาคู่หง ลงกันไม่ได้
คนพาลฉลาด ภายในร้าย
ภายนอกงามวิไล อย่าได้หลงเหยื่อ

คนสุดดี
ดูได้ที่ พาอยู่เย็น
พาแสวงบุญสร้างบารมี เป็น
ยามทุกข์เข็ญ วิ่งเต้นช่วยเหลือ

จงเป็นคนดี ดังที่ว่า
มีเทวดาลงรักษา สบาย
ไม่เจ็บป่วยไข้
มีกินมีใช้ ไม่ขัดสน

คนดี จะมีความอดทน
ไม่ตามใจตน จะมีคนดูแล
ไปจนเฒ่าจนแก่
มีศรัทธาแท้ ไม่ใช่คนจน

เป็นคนรวยอริยทรัพย์
เหมือนกับ มีนา แต่ว่าไม่มีเงิน
อย่าดูเผินๆ
อย่าดูแต่เงิน ที่หมดได้

ขอเพียงเป็นคนดี ไม่มีจน
ที่เป็นคนดี มีศรัทธา
เป็นหน้าที่ของเทวดา ที่จะลงรักษา
เป็นความลับของฟ้า คนธรรมดาไม่รู้

;;;;;;;;;;

ยอดความสามารถ (ไม่คิดคาด วาจาสุภาษิต):: น้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็น ปลาตาย ภาษิตไทย ให้ระวังระไว ในคำพูด

ยอดความสามารถ 

(ไม่คิดคาด วาจาสุภาษิต)

น้ำร้อนปลาเป็น

น้ำเย็น ปลาตาย

ภาษิตไทย

ให้ระวังระไว ในคำพูด

คำพูดสุดดี

คือคำพูดที่ เรียกว่า วาจาสุภาษิต

เป็นคำพูดศักดิ์สิทธิ์

มีฤทธิ์ บันดาลดล

สถิตย์ในใจคน

เปี่ยมล้น รักเคารพบูชา

มีสุข สมปราถนา

 พาลา กลายเป็นมิตร

 ผู้ใดมีจิต คิดร้าย

ย่อมเจ็บป่วยไข้ อย่างหนัก

เป็นบ้า น่าเวทนานัก

สติพราก ไม่อาจจักตายดี

วาจาสุภาษิต พูดด้วยจิตเมตตา

ถูกกาละเทศะ และจริงไม่หยาบ

มีประโยชน์ รองรับ

คนฟังซึมทราบ มีปีติ

วาจาสุภาษิต

มีฤทธิ์ ด้วยจิตใสสว่าง

ทุ่มชีวิตฝึกสติ ไม่ปล่อยวาง

จนกระทั่ง มีสุขเมตตา ขณะพูด

เคารพปฏิสันถาร

จึงต้องหมั่น ฝึกสมาธิ

ควบคุมอารมณ์ ให้ดี

ด้วยอินทรีย์ สังวร

วาจาสุภาษิต

ถ้ารู้จักคิด ก็คือธรรมทาน

มีคุณไม่ประมาณ

 ปีติเบิกบาน ทั้งผู้พูดและผู้ฟัง

 เกิดใจดีงาม

มีกำลังใจ หายเศร้าหมอง

บุญหลั่งไหล เข้าประคอง

รักเคารพดังพี่น้อง ท้องเดียวกัน

 

น้ำร้อนปลาเป็น

คนก็เช่นกัน

พูดจาไม่ดีอย่างนั้น

ใครมัน จะทนได้

วาจา นินทาว่าร้ายเสียดสี

วาจาคนไม่ดี ส่อเสียด 

เป็นวาจาเสนียด

คนและเทวดาเกลียด หนีไกล

 น้ำเย็นปลาตาย

คือได้ฟังคำพูดดี ที่กินใจ

ใจหยุดนิ่ง ใสปิ๊ง ปีติใหญ่

เกิดเคารพบูชารักใคร่ ใจเบิกบาน

 ;;;;;;;;;;

STINGINESS (the hazard) :: Stinginess or greediness is the core of any problems or sufferings,

STINGINESS

(the hazard)

Stinginess or greediness

is the core

of any problems or sufferings,

owing to the mind stayed
outside body.

And give/forgive and forget,

the Middle Path,

is the path of giving,

giving material through 

kindness.

And generosity denoted

right view,

the first or the gate

of the eightfold path.

Morality/the five precepts,
the generosity saved.
Meditation/consciousness enhanced,
the generosity incubated.

We get what we give,

law of action and reaction,

or the law of gravity.

 Only a good person

could be happy and fulfill.

What bad person received

is not property,

it's disastrous belonging,

or it's as bait of fish.

The stingy mind is dark and dull,

fulled of temper,

strain and slack,

far from the mind at ease,

far from happiness and success.

Stinginess is hazardous,

demerit caused.

Merit is behind the three properties,

wealth/physical perfection

and qualification.

Giving at utmost,

 risky to live, but

getting the utmost Perfection,

is a great master/Louang Pu legend.

Luang Pu,

while on his new ordination time,

He's out with alms bowl for food.

He starved, could not get any food

for two days.

So, the third day was so weak.

He went out for food as usual,

and got a tiny lump

of glutinous rice with a banana.

 He could eat only half

of the meal.

He saw a skinny starved

mother dog waited

with waving her tail.

His inside virtue 

arise and urge,

to stop eating,

and so kind to.

He set his wishing,

for the sacrifice.

to have an abundance of food

enough for his own and others.

As a reason,

Wat Parknamm temple,

a lot of people faithful amazingly,

and donated unceasingly,

become legend known

until nowadays.

;;;;;;;;;;