มีเพื่อนรอบทิศ (คอยตามติดหยิบยื่น):: ขยันประหยัด อาจเรียกว่า คนเก่ง มีทรัพย์บานเบ่ง แต่ไม่แบ่ง ให้ใคร

มีเพื่อนรอบทิศ

(คอยตามติดหยิบยื่น)

ขยันประหยัด

อาจเรียกว่า คนเก่ง

มีทรัพย์บานเบ่ง

แต่ไม่แบ่ง ให้ใคร

มีทรัพย์ แต่ไร้ค่า

เป็นฟางหญ้า ใช้ไม่ได้

มีทรัพย์ ก็ต้องใช้

เอาปลูกไว้ กับคนดี

สมบัติมีไว้ใช้

ไม่ใช่ เอาไว้ชม

หรือไม่ใช่เอาไว้ถล่ม

สุรุ่ย สุร่าย

มีทรัพย์

ไม่รู้จักใช้ อันตราย

ทุกข์ทุกข์ทั้งหลาย

สาเหตุหลัก คือตระหนี่

ผู้มีปัญญา จะสละทรัพย์

แลกกับ คุณธรรม

ใจชุ่มฉ่ำ

เมื่อคุณธรรม เกิดขึ้น

มีเพื่อนรอบทิศ

คอยตามติด หยิบยื่น

จึงสำเร็จราบรื่น

ในกิจการ งานทั้งปวง

คุณธรรม เป็นอจินไตย

ที่ใครๆ คิดไม่ถึง

เป็นที่พึ่ง ได้จริง

ไม่มีสิ่งใด ยิ่งกว่า

เป็นดังเงา

ติดตามเรา ไปทุกชั้นฟ้า

มอบความสมอุรา

ในสิ่งปราถนา ทุกประการ

คุณธรรม ก็คือบุญบารมี

ที่อุ่นอู้ฟู่ อยู่ภายใน

บัณฑิตทั้งหลาย

เชื่อในอจินไตย ของบุญ

จึงสำรวมกายวาจาใจ

ไม่ไป ทำวุ่น

แสวงบุญ สร้างบารมี

มุ่งไปที่ พระนิพพาน

;;;;;;;;;;

ฝูงสุนักป่า (ไล่ล่าเนื้อตามติด):: สวดมนต์นั่งสมาธิ เป็นกิจวัตร กำจัดดื้อ โบราณถือ ชีวิตนี้ ต้องมี กรณียกิจ

ฝูงสุนักป่า

(ไล่ล่าเนื้อตามติด)

สวดมนต์นั่งสมาธิ

เป็นกิจวัตร กำจัดดื้อ

โบราณถือ ชีวิตนี้

ต้องมี กรณียกิจ

สร้างบารมี

ทุกวันทุกวี่ เพื่อพิชิต

บาปศักดิ์สิทธิ์

ที่คอยตามติด ขัดขวาง

อภิสังขารมาร

ตามสังหาร ล้างผลาญเรา

ก็คือกรรมเก่า

ที่เราทำไว้ ในอดีต 

เหมือนฝูงสุนักป่า

ไล่ล่าเนื้อ ตามติด

ไม่เคยห่างสักนิด

คอยตามติด พิชิตเรา 

เราใช้บุญทุกอนุวินาที

เหมือนรถต้องมี น้ำมัน

จึงต้องขยัน
เติมบุญทุกวัน ไม่ประมาท

ความชั่วไม่ทำ

ไม่สร้างกรรม เด็ดขาด

ทำเป็นกิจวัตร

ภาวนา สมาธิ

การเจริญสติ ได้ปัญญา

บัณฑิตตา สรรเสริญ

ไม่มัวเมาเพลิดเพลิน
ประมาทเลินเล่อ ไม่ได้

ปัญญา เป็นรัตนะ

สารพัดนึก

เพียงตรองตรึก ก็ได้
สมใจปอง

  

บัณฑิต คือผู้ฉลาด

ไม่ขาด การฝึกตน

ฝึกให้อดทน กิเลส

อันเป็นเหตุ ของเภทภัย

ฝึกใจให้หยุด

เป็นที่สุด ของความดีใดใด

บัณฑิตทั้งหลาย

จึงขวนขวาย ยิ่งนัก

;;;;;;;;;;

EVIL THOUGHT ( most dangerous action):: According to the law of action, the most dangerous action is evil thought, neither evil speech nor evil deed.

EVIL THOUGHT
( most dangerous action)

According to
the law of action,

the most dangerous

action is evil thought,
neither evil speech
nor evil deed.

 Evil thought like as
a switch,
putting out electricity,
the mind is suddenly dark.

The brightness of the mind
is up to:
softness/gentleness/
stillness, and
at the place, middle point.

The word action
means the intention,
the action of mind,
or thought.

So, thought,
directly affects the mind;
good thought brightens the mind;
evil thought darkens the mind.

Doing and speaking
is secondary;
because could be done
without intention.

 Wrong view of life,
against sharing,
is the most evil,
of action.

Sharing is the door
of happiness and prosperity;
any misery and difficulty,
greed is the cause.

One person of
possessing right view
could be much benefit
to massive public,
like lighting up a candle
to much candles.

Contradictory,
possessing wrong view,
is much hazardous
to self and other
or the world.

So, meditation,
is so important
to life of self
of other and of
the world.

 ;;;;;;;;;;

ยิ่งให้ก็ยิ่งได้ (ยิ่งไหล ก็ยิ่งมากมี):: บุญ อาหารใจ สดใส เมื่อได้อาหาร มีพลังบันดาล ทุกประการ อจินไตย

ยิ่งให้ก็ยิ่งได้
(ยิ่งไหล ก็ยิ่งมากมี)

บุญ อาหารใจ

สดใส เมื่อได้อาหาร

มีพลังบันดาล

 ทุกประการ อจินไตย

ทุกอย่างที่ได้มา

ด้วยบุญญา ทั้งนั้น

ความรู้ความสามารถ ก็เช่นกัน

หนึ่งสมองสองมือนั้น บุญนั่นเอง

ขยันแทบตาย
ความสามารถก็หลาย ด้วย
ถ้าบุญไม่ช่วย
อย่าหวัง

บุญเป็นนาม
ของความสุขสำเร็จ
สิ่งที่ได้มาทุกเม็ด
สำเร็จด้วยบุญ

 ทำทานบารมี
เปรียบดังมหานทีใหญ่
มหาชนสองผั่ง ต่างได้อาศัย
เหมือนแม่ ผู้ให้ ตลอดกาล

มหานทีเป็นที่รวมไหล
ของสายน้ำใหญ่น้อย
แล้วจึงค่อยๆ ไหล
ไปลงทะเล

ยิ่งให้ก็ยิ่งได้
ยิ่งไหล ก็ยิ่งมากมี
กลายเป็นมหานที
สีทันดร

ศีลบารมี
นี้ เปรียบปานห้วงน้ำใหญ่
 มีภูเขาใหญ่ป่าใหญ่ ต้นน้ำ
ฝนตกประจำ ชุ่มฉ่ำตลอดกาล

เป็นธรรมชาติ
ประหลาดล้ำ
เป็นแหล่งฝนพรำ
เกิดหัวงน้ำใหญ่ ไม่มีหมด

ศีลเป็นห้วงสมบัติใหญ่
สมบัติอจินไตย ตักไม่พร่อง
ผู้มีศีล ยังงามอร่องฉ่อง
หนึ่งไม่มีสอง งามจับใจ

ภาวนา
เปรียบปานว่า มหาสมุทร
กว้างลึกสุดๆ
แต่ว่าน้ำสมุทร สุดเค็ม

ภาวนา
เหมือนว่า ไม่ได้อะไร
น้ำสมุทรดื่มกินไม่ได้
แต่มีประโยชน์ยิ่งใหญ่ ให้เมฆฝน

ให้สิ่งใด
ได้สิ้งนั้นตอบแทน
น้ำทุกทิศทั่วแดน
รวมไหลแล่น สู่มหาสมุทร

ภาวนาเกิดปัญญา
มีศรัทธา จึงรักษาศีล
หมั่นทำทาน เป็นอาจิน
ทานศีลภาวนา ทางมหาสมบัติ

 ;;;;;;;;;;

เงินเป็นพระเจ้า (ไม่เอาบุญ):: ความรัก คือการเสียสละ จึงจะถูก สละความสุข ของตน เพื่อคนรัก

เงินเป็นพระเจ้า

(ไม่เอาบุญ)

ความรัก

คือการเสียสละ จึงจะถูก

สละความสุข

ของตน เพื่อคนรัก

เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ปกป้อง

คุ้มครอง ประจักษ์

เป็นความรัก ของเพื่อนแท้

พ่อแม่ และหมู่ญาติ

ความรักของหนุ่มสาว

โน้มน้าว ของกามรมณ์

อยากสุขสม

เสพสุก สนุกสนาน

ไม่ได้อยู่เคียงข้าง

จะอ้างว้าง ร้าวราน

จิตมืดมนอนธการ

ตัณหาบาน ใฝ่ต่ำ

จิตชอบไหล

ไปกับ อารมณ์

คนนิยม ไหลไปหา

กามคุณ

ถือเงินเป็นพระเจ้า

ไม่เอา บุญ

จึงหัวหมุน แหวกว่าย

ในทะเลทุกข์

ความรักนั้น

เมามัน ในอารมณ์
จึงจ่อมจม

 อยู่กับอารมณ์ ภายนอก

อารมณ์ภายนอก ร้ายนัก
ยากจักหักใจ
ทุรนทุราย

คล้ายปลา จะลงน้ำ

รักแท้ เห็นแต่ความดี

มีการให้อภัย

ชักจูงใจ มีปีติ

ก่อเกิดมี รักแท้ และเสียสละ

เป็นความรักบริสุทธิ์

ประดุจเดือนดาว งามจบ

ประสพ แต่ความสุข

สมปราถนา ทุกประการ

รักแท้ได้แก่พระในบ้าน

เป็นพระอรหันต์ ของลูก

เกิดมาเพื่อลูกยา บุญปลูก

รักลูก สุดชีวิต

รักเราสุดๆ

คือองค์พระพุทธฯในตัว

พระธรรมกาย ผู้รู้ทั่ว

ผู้ตื่นตัว ผู้เบิกบาน

;;;;;;;;;;