บุญบาปมีจริง (ให้ระวังอย่างยิ่ง กายวาจาใจ) คิดพูดทำผิด มีโทษ ตามกฎแห่งกรรม ไม่มีทางรอด ขอย้ำ ยุติธรรมที่สุด ลาภยศฐานะ อุตส่าห์หา เหมือนคูต ในที่สุด ว่างเปล่า เอาไปไม่ได้เลย

บุญบาปมีจริง
(ให้ระวังอย่างยิ่ง กายวาจาใจ)

คิดพูดทำผิด มีโทษตามติด ตามกฎแห่งกรรม

ไม่มีทางรอด ขอย้ำ ยุติธรรมที่สุด

 ลาภยศฐานะ อุตส่าห์หามา เหมือนคูต

ในที่สุด ว่างเปล่า เอาไปไม่ได้เลย

คนศักดิ์ใหญ่ ลืมตัวไป จึงประมาท

น่าอนาถ ทำผิดพลาด ก่อบาปหยาบช้า

ถลำลึก ใจมืดมิด อำมหิต สุดพรรณา

คิดว่าตนเองนั่นหนา อมตะ อนันตกาล

ทางโลก อาจรอด แต่ก็จอดอย่างอนาถ

 ไม่คิดคาด จะมาเจอกฎเหล็ก กฏแห่งกรรม

บาปเพียงหยด ทั้งหมด ทะเลน้ำ 

 เป็นวิบากกรรม ในอบาย น่ากลัวหลาย สยดสยอง

คนส่วนใหญ่ มิจฉาทิฎฐิ มิมีเชื่อ

น่าเวทนาเหลือ เหมือนไก่ ได้พลอย

 มิจฉาทิฏฐิ เห็นดี เป็นด้อย

เห็นกงจักร หยดย้อย งาม

พระโพธิญาณ จึงสำคัญ ยิ่งนัก

มิจฉาทิฏฐิ สวามิภักดิ์ ยอมจงรักภักดี

พระโพธิสัตว์ จึงยืนหยัด สุดชีวี

สร้างบารมี ช่วยสัตว์ อินทรีย์อ่อน

บาปนั้น ให้ผล ในบัดดลทันที ทันใด 

คุณภาพใจ ถูกทำลาย ก่อน

ขาดเมตตา ปัญญาดับ อารมณ์ร้อน

คนดีถอน คนชั่วจร มาใกล้

 สมบัติหนีไป  เจ็บไข้ จรมา

 สารพันปัญหา ชีวา ไม่ปลอดภัย

แตกสามัคคี มิตรดี กลับกลาย

เป็นศัตรูใหญ่ หอกข้างแคร่ 

ทำดีได้ดีแน่ ขอเพียงแต่ มีความอดทน

ฝึกฝน ความอดกลั้น คืบคลานไป อย่าหยุดทำดี

ไม่สู้ แต่ก็ไม่หนี

ชนะทุกที ด้วยบารมี นั่นเอง

ตายไม่สูญ บาปบุญ มีจริง

บุญสุขยิ่ง บาปทุกข์จริง อจินไตย
 คือคิดไม่ถึง ทำไมจึง มากมาย
หลวงปู่ฯ เวทนาหลาย จะแก้ไข จึงไปสุดธรรม 

;;;;;;;;;;