วันเสาร์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2566

ตัดบัวไม่เหลือใย (ฝักใฝ่สันโดษสมถะ) จงเด็ดเยื่อใย ในตนเสีย มิฉนั้น กรรมลามเลีย เป็นทุกข์ สันโดษสมถะ ตัดสนุก หมดทุกข์ มีสุขแท้จริง

 ตัดบัวไม่เหลือใย
(ฝักใฝ่สันโดษสมถะ)

จงเด็ดเยื่อใย ในตนเสีย
มิฉนั้น กรรมลามเลีย เป็นทุกข์
สันโดษสมถะ ตัดสนุก
 หมดทุกข์ มีสุขแท้จริง
เหมือนเอาฝ่ามีอ เด็ดบัวในฤดูแล้ง
เมื่อดินแห้ง เด็ดง่าย ไม่มีเหลือ
ตัดกิเลสตัณหา ง่าย อย่างเหลือเชื่อ
เพียงเมื่อ ทำใจหยุดใจนิ่ง
จงเพิ่มพูน..ความสงบ
แล้วจะพบ พระนิพพาน
ที่พระพุทธองค์ ทรงแสดงแล้วนั้น
ไม่ใช่เพ้อฝัน สวรรค์นิพพานมีจริงๆ
เพียงตัดเยื่อใย ในกิเลสตัณหา
ทิ้งโลกียะ หันหน้า เดินทางธรรม
ชีวิตพลิกผัน ไม่มีต่ำ
ไม่ต้องย่ำอบาย เที่ยวไปในสวรรค์
สันโดษสมถะ ไม่ใช่จะอยู่ป่าเขา
เพียรทำใจของเรา ให้นิ่งให้หยุด
ทำได้ทุกอริยาบถ ทำได้ ง่ายสุด
ง่ายยิ่งกว่าพูด หรือทำ
ผู้ที่ มีสันโดษสมถะ
ใช้ชีวา ประหยัดสุด ประโยชน์สูง
อยู่อย่างเรียบง่าย แต่หมายมุ่ง
ประโยชน์สูง มุ่งนำพา..มหาชน
นำพา แสวงบุญ สร้างบารมี
ทุ่มชีวี ทำพระนิพพานให้แจ้ง
ตัดบัว ไม่ให้เหลือใย ต้องแสดง
ใจแข็ง ทุ่มชีวี หนีตัณหา

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น