วันอาทิตย์ที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2566

ทุกข์ทั้งนั้น (ที่มันเกิดดับ) ทุกข์เท่านั้น ที่มันเกิดขึ้น คล้ายคนตื่น นอนไม่หลับ หรือคนมีทุกข์ ไม่อาจระงับ บาปจับ กรรมวิบาก พาเวียนว่าย

 ทุกข์ทั้งนั้น
(ที่มันเกิดดับ)

ทุกข์เท่านั้น ที่มันเกิดขึ้น
คล้ายคนตื่น นอนไม่หลับ
หรือคนมีทุกข์ ไม่อาจระงับ
บาปจับ กรรมวิบาก พาเวียนว่าย
ชีวิตปนบาป ไม่ดับ กลับเกิดใหม่
เชื้อบาป ไม่ตาย เหมือนไฟคุกลุ่น
รอ..ลมพัด กระตุ้น
ตายไม่สูญ บุญหมดเท่านั้น
ทุกข์เท่านั้นตั้งอยู่ และเสื่อมไป
เหมือนพายุร้าย มาทำลาย แล้วจาก
มาแล้วไป ทิ้งไว้แต่ซาก
สมใจนัก หมู่มารอำมหิต
คนทั้งหลาย ตายไป รับวิบาก
ยิ่งมีทุกข์หนัก ในอบาย
ทุกข์ในโลก เทียบไม่ได้
ตายแล้ว มันไม่ตาย มันไม่ดับ
นอกจากทุกข์ ไม่มีอะไรเกิด
ถ้าสุขแล้วจะเตลิด ดิ่งเข้ากลาง
ไม่มาเกิด คนประเสริฐ สุขสมหวัง
สุขจริงสุขจัง สุขสันโดษ
นอกจากทุกข์ ไม่มีอะไรดับ
สุขนั้นแวววับ สว่างไสว
ทุกข์กับสุข ต่างกันไกล
สุขหลาย ใจยิ่งสว่างไสว ใจยิ่งนิ่ง
เกิดมากทุกข์มาก หาสุขไม่ได้
มีแต่สนุก เพลินไป ไก่หลงเหยื่อ
ไม่ต้องเกิด คนประเสริฐ เบื่อ
อยู่เหนือ..โลกีย์ หนีพ้นบ่วงมาร

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น