วันจันทร์ที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2566

ทุกสิ่งเสื่อมสลาย (บุญไม่เสื่อม มีแต่เลื่อมแต่ใส) ราชรถอันงดงาม ย่อมคร่ำครึ หรือ ร่างกายเรานี้ ย่อมชรา ธรรมสัตบุรุษ หรือบุญ ไม่คร่ำคร่า สัตบุรุษ เท่านั้นหละ จึงจะรู้

 ทุกสิ่งเสื่อมสลาย
(บุญไม่เสื่อม มีแต่เลื่อมแต่ใส)

ราชรถอันงดงาม ย่อมคร่ำครึ
หรือ ร่างกายเรานี้ ย่อมชรา
ธรรมสัตบุรุษ หรือบุญ ไม่คร่ำคร่า
สัตบุรุษ เท่านั้นหละ จึงจะรู้

กฎไตรลักษณ์ แน่นัก อนิจจัง
ทุกสิ่งอย่าง ผุพัง สลาย
สรรพสัตว์แก่เฒ่า และตาย
ยกเว้น แต่ในพระนิพพาน
ทำพระนิพพานให้แจ้ง กิจกรณีย์
สัตบุรุษ รู้ดี ด้วยมีธัมมัญญุตา
รู้จักชีวิต และโลก มีความเป็นมา
รู้ว่า บุญบาปตัวการ
เรื่องโลกและชีวิต เกินคิดได้
พระผู้รู้บารมีหลาย ทรงญาณ
ด้วยธรรมกาย รู้เห็นทุกสิ่งอัน
แม่นมั่น แน่แท้ แน่นอน
พระกับมาร โรมรันกันไม่หยุด
มารฉุด ต้อนสรรพสัตว์ ไปอบาย
ใช้กฎแห่งกรรม พาเวียนว่าย
กิเลสตัณหา ตัวร้าย เครื่องมือมาร
กิเลสกรรมวิบาก วัฏฏจักรมาร
วัฏฏสงสาร เวียนว่าย
โลกโลกีย์ สุดจะอันตราย
แต่ปลาทั้งหลาย ไม่รู้สึก
ธรรมของสัตบุรุษ บุญ ไม่เก่า
ยิ่งนาน ยิ่งเก๋า ยิ่งสดใส
สัตบุรุษ กับสัตบุรุษ รู้กันได้
สิ่งอื่น ดูใสสด แต่ปรากฏไม่นาน

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น