วันจันทร์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2566

บุญกับบาป (พระกับมาร) ฟ้ากับดิน ไกลกัน มหาสมุทรนั้น ฝั่งไกลกันมาก ธรรมสัตบุรุษกับอสัตบุรุษ ยิ่งห่างนัก ห่างกว่านั้นมาก อจินไตย

 บุญกับบาป
(พระกับมาร)

 ฟ้ากับดิน ไกลกัน
มหาสมุทรนั้น ฝั่งไกลกันมาก
ธรรมสัตบุรุษกับอสัตบุรุษ ยิ่งห่างนัก
ห่างกว่านั้นมาก อจินไตย
ธัมมัญญุตา เรื่องโลกและชีวิต
 บัณฑิต สัตบุรุษ
รู้ว่าบุญบาป กำกับ เป็นที่สุด
ไม่ใช่พระเจ้า หรือภูต ผีปีศาจ
   รู้ว่าบุญ มาจากพระนิพพาน
เราท่าน เพียงมีศรัทธา
ทานศีลภาวนา เป็นภาชนะ
บุญมาเต็มฟ้า เหมือนฝนตก
บาป นั้น มันมาเอง
เมื่อเราเสงเครง มาทำร้าย
ฝังตัวอยู่ในดวงธรรม กำกับใจ
ให้ทำสิ่งร้ายๆ ทำลายตน
ธรรมสัตบุรุษ บริสุทธิ์ สีขาว
ส่วนของอสัตบุรุษนั้นเล่า สีดำ
ธรรมขาว กับธรรมดำ
 ทำสงคราม ภายใน
โลกและชีวิต มีจิตนำไป
เหตุการณ์ทั้งหลาย จากใจของเรา
พุทธศาสนา เป็นของเก่า
รักษาธรรมขาว ให้ชาวโลก

พระกับมาร บุญกับบาป
สัตบุรุษ กับ อสัตบุรุษ
มาร กับ พุทธ
สงครามภายนอก ประดุจ ตัวแทน

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น