สติตั้งตัดตัณหา (ได้บารมี) จงตัดตัณหา อันว่าเป็นเหตุ ของอาเพท ทั้งปวง การยึดมั่นถือมั่น หึงหวง ย่อมไม่อาจก้าวล่วง บ่วงมาร

สติตั้งตัดตัณหา
(ได้บารมี)

จงตัดตัณหา อันว่าเป็นเหตุ

ของอาเพท ทั้งปวง

การยึดมั่นถือมั่น หึงหวง

ย่อมไม่อาจก้าวล่วง บ่วงมาร

ทั้งเบื้องสูง เบื้องต่ำ

เบื้องขวาง ท่ามกลาง

ไม่อาจยึดมั่น ปล่อยวาง

หมู่มารตาตั้ง ล่าเหยื่อ

ถือมั่น สิ่งใด ในโลกไว้

มารย่อมติดตามไป เพราะสิ่งนั้น

แกะรอยได้ ตามไปทัน

ชีวิตจบกัน ทุกมหันต์รออยู่

มารมีจริงๆ ไม่ปั้นแต่ง

กำแหง แย่งสรรพสัตว์

เป็นธรรมดา ธรรมชาติ

ของสัตว์ที่ดุร้าย กระหายเลือด

กุศลาธรรมา กับอกุศลาธรรมา

กุศลกับอกุศล พระกับมาร

ธรรมกายขาว กับธรรมกายดำ รบกัน

มนุษย์นั้น พระเศกสรรขึ้นมา

มารตามล้าง ด้วยกิเลสตัณหา

ฝ่ายพระเอาบุญญา ปกป้อง

พระกับมาร ฤทธิ์ประลอง

แย่งกันเป็นเจ้าของ สรรพสัตว์

จึงต้องตัดตัณหา อย่าให้เหลือใย

กิเลสร้าย ชักใยอยู่เบื้องหลัง

เป็นมิจฉาทิฏฐิ สุดดื้อ น่าชิงชัง

สติตั้ง ตัดตัณหา ได้บารมี

;;;;;;;;;;