วันเสาร์ที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2566

ความตระหนี่ (มหาภัย) ความตระหนี่ มหาภัย แต่คนทั้งหลาย ไม่รู้สึก ไม่รู้สา เหมือนไก่ เหมือนปลา หลงเหยื่อ กระดี๊กระด๊า เข้ากรงดัก

 ความตระหนี่
(มหาภัย)

ความตระหนี่ มหาภัย
แต่คนทั้งหลาย ไม่รู้สึก ไม่รู้สา
เหมือนไก่ เหมือนปลา

หลงเหยื่อ กระดี๊กระด๊า เข้ากรงดัก

กิเลสตัณหา ทำให้ตาลาย
เห็นกงจักร เป็นดอกบัวได้ ไม่น่าเชื่อ
มอมเมาสรรพสัตว์ แทบไม่เหลือ
กลายเป็นเนื้อ ให้หมู่มารไล่ต้อน
โลก แหล่งสร้างบารมี แห่งเดียว
แต่ก็สุดเขี้ยว ยากหลาย
ด้วยหมู่มาร ใช้ตัณหาบังไว้
ไม่ใส่ใจ คำของผู้รู้
ผู้แสวงบุญสร้างบารมี เท่านั้น
ไม่หลงมัน ตัณหา
บูชา บุคคลที่ควรบูชา
ที่เป็นพระ..ผู้รู้ ผู้เข้าถึงฯ
ปัญหา และอุปสรรคทั้งหลาย
ความตระหนี่ ใช่ ตัวการ
บ่อเกิดของตัณหา อุปาทาน
จึงหลงมัน โลกโลกีย์
สุดดื้อ สุดรั้น สรรพสัตว์
เป็นอานุภาพเด็ดขาด ของตัณหา
ทำลายโลก เกิดภัยพิบัติ ต่างๆนาๆ
มันนั่นหละ ตัณหา ตัวการ
พระพุทธศาสนา ทำหน้าที่
เป็นกัลยาณมิตร ช่วยชีวี สรรพสัตว์
พาแสวงบุญสร้างบารมี พาปฏิบัติ
สุดสามารถ พาขจัด ความตระหนี่

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น