งามมารยาท
(ธรรมชาติของผู้มีศีล)
คนผู้ใด ไม่รู้จักประโยชน์ตน
เป็นคน ไม่รู้จักใช้เวลา
ใครตักเตือนก็โกรธ โกรธา
มีเลือดบ้า กาลกิณี ชอบ
คนถือตน ขี้โกรธ โฉดเขลา
ปัญญาเบา อวดตน เป็นคนฉลาด
ขาดความเคารพ ไม่น้อมนบพระศาสน์
เป็นโอกาศ ของอกุศล ไหลล้นเข้ามา
พ่อแม่เตือนไม่ได้ ทำตาเขียวใส่ทันที
คนอัปปรีย์ กาลกิณี มิมีวันเจริญ
มีใจเปราะบาง เหลือเกิน
บุญเมิน บาปมา น้ำตาตก
คำสอนสั่ง ด้วยเมตตา เป็นวาจาศักดิ์สิทธิ์
เป็นสัจจะ มีฤทธิ์ ต่อชีวิตเรา
ผู้เป็นลูกเป็นหลานเป็นศิษย์ มิอาจดูเบา
จงน้อมรับเอา ใส่เกล้า คำมงคล
คนดื้อดึงดื้อด้าน มันเป็นนิสัย
สะสมไว้..เป็นตะกรัน เนิ่นนานมา
เป็นอุปสรรค ของชีวิต น่าเวทนา
ต้องใช้เวลา มีสัจจะ พัฒนาตน
คนดี คือคนมีสติ รู้สึกตัว
เลิกเกลือกกลั้ว กับบาป ทีหยาบช้า
ตั้งปณิธานฝึกตน ทนกิเลส ตลอดเวลา
เข้าวัดเข้าวา แสวงบุญ สร้างบารมี
คนดี มีศีล ใจใสสด
หมดโกรธ ใจดี มีมารยาท
คนพาลระย่อ ยอมืออภิวาท
เป็นธรรมชาติ เทวดา ลงรักษาผู้มีศีล
;;;;;;;;;;
