ทำดีได้ดี (ทำชั่วได้ดีมีที่ไหน) ความบริสุทธิ์ ทำให้ไม่ได้ ชีวิตเป็นไป..ตามกฎแห่งกรรม บุญบาป เฉพาะตัว คนทำ จะขึ้นสูง หรือลงต่ำ ทำเอง

 ทำดีได้ดี
(ทำชั่วได้ดีมีที่ไหน)

ความบริสุทธิ์ ทำให้ไม่ได้

ชีวิตเป็นไป..ตามกฎแห่งกรรม

บุญบาป เฉพาะตัว คนทำ

จะขึ้นสูง หรือลงต่ำ ทำเอง

การทำบุญอุทิศ ได้บุญมาก

กตัญญูนัก ส่งไปให้

ผู้รับ อนุโมทนา จึงได้

มิจฉาทิฏฐิหลาย บุญไปไม่ถึง

การอำนวยอวยพร ก็เช่นกัน

อย่าฝันว่าจะได้ ถ้าไม่รับ

พ่อแม่ปราถนาดีต่อบุตร เราทราบ

แต่บุตรไม่รับ ไม่ทำตาม

ผู้มีฤทธิ์ร้าย มีอานุภาพ

ไม่อาจทำกับ ผู้มีศีลธรรม

ที่ทำได้ ด้วยมีกรรม

กฎแห่งการกระทำ กฎแห่งกรรม แน่นัก

กฎแห่งกรรม สร้างวัฏฏสงสาร

เวียนว่ายนานแสนนาน อจินไตย

รับวิบาก ไม่อยากได้ ก็จะได้

อะไรที่ทำไว้ นานไปยิ่งทับทวี

เหมือนต้นผลไม้ ยิ่งนาน ยิ่งต้นใหญ่

ให้ผลมากมาย ไม่น่าเชื่อ

 อย่าทำบาปแม้เล็กน้อย ร้ายเหลือ

บุญ ก็เหลือเชื่อ แม้ทำเล็กน้อย

กราบพระได้บุญ ด้วยศรัทธา

พระนั้น ท่านเป็นคล้าย..ตะวัน

แผ่แสงเจิดจ้า บุญญาธิการ

ขับไล่หมู่มาร ตามล้างผลาญชีวิต

;;;;;;;;;;

สมาธิภาวนา (พาพ้นทุกข์) บริสุทธิ์หรือไม่ ของใครของท่าน โอนให้กัน ล้างให้กัน ไม่ได้ กฎแห่งกรรมเที่ยงแท้ อจินไตย ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

 สมาธิภาวนา
(พาพ้นทุกข์)

 บริสุทธิ์หรือไม่ ของใครของท่าน

โอนให้กัน ล้างให้กัน ไม่ได้

กฎแห่งกรรมเที่ยงแท้ อจินไตย

ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว 

ทำดีได้ชั่ว ทำชั่วได้ดี มีถมไป

กฎแห่งกรรม เชื่อได้..จริงหรือ

ปรากฎการณ์ปัจจุบัน อย่าถือ

มันคือ กรรมวิบาก ฉากละคร

เห็นด้วยตาเนื้อ ยังเชื่อไม่ได้

ของจริงหลังตาย จะได้เห็น

กิเลสกรรมวิบาก จัดฉากเล่น

โลกที่เห็น จึงเป็นเช่น เล่นละคร

ปุถุชน เป็น เช่นปลาหลงเหยื่อ

ไม่เชื่อ กฎแห่งกรรม

มือใครยาว สาวได้สาวเอา ใจดำ

ไม่ชุ่มฉ่ำ ร้อนรุ่ม กระวนกระวาย

นั่นหละ ฤทธิ์ของบาป

มีใจหยาบ ร้อนร่าน แสนทุกข์

ดับกระหาย เข้าหาอบายมุข

ทางสนุก ทางทุกข์ ทางตัณหา

หมู่มาร ใช้ตัณหา ล่าเหยื่อ

ปุถุชนไม่เชื่อ ล้วนตกเป็นเหยื่อมาร

เวียนว่าย ในอบายภูมิ ทั้งนั้น

น่าสงสาร น่าเวทนา

ผู้มีศรัทธา มีปัญญาไตร่ตรอง

เชื่อในครรลอง พระศาสนา

ด้วยเจริญสมาธิ ภาวนา

เกิดปัญญา เหนือกว่าปุถุชน

;;;;;;;;;;

วันครูวิชชาธรรมกาย (จริงแค่ไหน จริงแค่ตายซิ) วันเพ็ญ ขึ้น๑๕ค่ำเดือน๑๐ วันครู วิชชาธรรมกาย หลวงปู่ฯค้นคืนมาได้ วิชชาธรรมกาย สูญหายไป กลับคืนมา

วันครูวิชชาธรรมกาย
(จริงแค่ไหน จริงแค่ตายซิ)

วันเพ็ญ ขึ้น๑๕ค่ำเดือน๑๐

วันครู วิชชาธรรมกาย

หลวงปู่ฯค้นคืนมาได้

วิชชาธรรมกาย สูญหายไป กลับคืนมา

หลังพระปรินิพพาน ๕๐๐ปี

วิชชาฯนี้สูญหายไป

มารปิดบัง แทบเป็นแทบตาย

 หลวงปู่ฯ กู้คืนมาได้ อัศจรรย์

วันครู วิชชาธรรมกาย

คุณธรรมยิ่งใหญ่ สัจจะ

ยอมตาย ไม่เลิกไม่ละ

ไม่ทิ้งสัจจะ อุดมการณ์ 

ยอมตาย อาจไม่ใช่สัจจะ
ถ้าเป็นระเบิดเวลา ร้าย
ระเบิดพลีชีพ วอดวาย
สัจจะที่ใช่ นำไปสู่ ทมะ

ทมะ ข่มใจ
ไม่ไหลไปตามอารมณ์ ที่เสีย
 ไม่สนใจโลกธรรม ลามเลีย
นิ่งเสีย มีสติอยู่ในตน

 เดินทาง สายกลาง
ทาง สร้างบารมี
เหมือนปลาว่ายทวนน้ำ ต้องขันติ
สู้ปัญหาที่มี ด้วยชีวิต

ขันตี ปรมัง ตะโปตีติกขา
ขันติจึงจะ เอาชนะ อุปสรรคได้
ไม่สู้ ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป
 ได้ชัยชนะ ด้วยบารมี

ไม่สู้ คือไม่ทำร้าย
ไม่หนี ไม่ไปไหน อยู่ในคณะ
ไม่ออกจากวัด นิ่งสงบสงัดสง่า
ทำดีเรื่อยไป ภาวนาสมาธิ

ขันติ นี้คืออดกลั้น
รู้ทัน อารมณ์
มองดูมัน ด้วยการ นิยม
ชมว่าดี มาสร้างบารมีให้
 
อารมณ์ร้าย คล้ายเก้อเขิน
เดินหนี คลี่คลาย ใจเป็นสุข
จาคะ สละอารมณ์ หายทุกข์
เกิดสุขภายใน สละได้ แม้ชีวิต

เป็นสัจจะ เต็มที่
มีอานุภาพ ศักดิ์สิทธิ์
ทำอะไร ก็สำฤทธิ์
คิดอะไร ก็สมปราถนา

คนจริง จริงแค่ตาย
หลวงปู่ฯทำได้ จึงสำเร็จและชนะ
เกิดเป็นบารมี สุขสมปราถนา
ธรรมะ ย่อมชนะอธรรม

 ;;;;;;;;;;

ยุคนี้ยุคทอง (ของนักสร้างบารมี) การเกิดแห่งท่านผู้รู้ สุดสุดยาก รู้แจ้ง รู้จัก โลกและชีวิต บำเพ็ญบารมี สมบูรณ์สุดขีด เอาชนะ ความมืดมิด ในตน

 ยุคนี้ยุคทอง
(ของนักสร้างบารมี)

การเกิดแห่งท่านผู้รู้ สุดสุดยาก
รู้แจ้ง รู้จัก โลกและชีวิต
บำเพ็ญบารมี สมบูรณ์สุดขีด
เอาชนะ ความมืดมิด ในตน

ขจัดกิเลสในตน พ้นกฎแห่งกรรม

สุขล้ำ เป็นอัตตา ตัวตน

หนีกฎไตรลักษณ์ พ้น

หมดทุกข์ทน อมตะ พระนิพพาน

พระบรมครู พระพุทธองค์

ผู้ทรง เป็นคนแรก แหกคุกประหาร

อนุเคราะห์สรรพสัตว์ พ้นมาร

พ้นวัฏฏสงสาร เวียนว่าย

ในสังสารวัฏฏ์ เวียนว่ายไม่รู้จบ

 ยากยิ่งกว่ายาก จะได้พบ คำสอน

 ยุคนี้ โชคดีสุด บุญสะท้อน

มีคำสอน ของพระบวร ปรากฎ

ยังมี พระมหาปูชนียาจารย์

หลวงปู่ฯผู้ปราบมาร โดยตรง

วัดพระธรรมกาย สืบทอดประสงค์

ดำรงค์ พุทธศาสน์ 

พุทธศาสน์ ปราบมาร ด้วยขันติ

ไม่สู้ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป

ไม่สู้ ไม่ว่าร้าย ไม่ทำร้าย

อยู่ในหมู่คณะ รักสามัคคีไว้ ไม่หนี

ทำดีเรื่อยไป ได้บารมี

เป็นเกราะและอาวุธ อย่างดี สู้มาร

ศัตรูกลายเป็นมิตร ยิ้มหวาน

โลกสุขศานต์ เป็นหนึ่งเดียว

;;;;;;;;;;

เกียจคร้าน (ผิวพรรณหยาบ) เกียจคร้าน มลทินผิวพรรณ ไม่ขยัน ใจไม่ใส ความขยันเป็นศีล ใจดี สะบาย ไม่โกรธเกลียดใคร ใจใสเย็น

เกียจคร้าน
(ผิวพรรณหยาบ)

เกียจคร้าน มลทินผิวพรรณ

ไม่ขยัน ใจไม่ใส

ความขยันเป็นศีล ใจดี สะบาย

ไม่โกรธเกลียดใคร ใจใสเย็น

ความเครียด เกลียดโกรธ

มีโทษ..ร้าย เหมือนไฟไหม้

ผิวดำหยาบกร้าน ปานยักษ์ร้าย

คนใจขุ่น ทำลาย กายตน

มีฉันทะ จะไม่เกียจคร้าน

ด้วยใจนั้น นุ่มนวล

การบำเพ็ญทาน จึงควร

ถ้าไม่นุ่มนวล แต่ขยัน คือตัณหา

 ตัณหา พาฉลาดแกมโกง
ไม่เดินทางตรง ไปทางลัด
ใจไม่ซื่อ จึงประมาท
อยากรวยลัด อย่างง่ายๆ

เล่นหวยเบอร์ เสี่ยงโชค
ล้วนคนเป็นโรค ตัณหา
เป็นปุถุชน คนธรรมดา
หน้าตา ผิวพรรณ หยาบกร้าน

ไม่เกียจคร้าน อยู่ที่ใจ
ใจนุ่ม ใจใส ใจสว่าง
ทานศีลภาวนา ทางสายกลาง
เป็นทางสว่าง สู่สวรรค์

บำเพ็ญทาน เป็นปานประตู
เข้าสู่ ทางสายกลาง
มีทรัพย์มากน้อย ไม่สำคัญ
ต้องแบ่งปัน ฉันทะจึงเกิด

;;;;;;;;;;

หญิงเปรียบได้ (คล้ายผ้าขาว) ประพฤติชั่ว มลทินของหญิง เป็นเรื่องจริง หญิงกับชาย หญิงประพฤติชั่ว เสียหาย ชาย ต่างกันหลาย กับหญิง

 หญิงเปรียบได้
(คล้ายผ้าขาว)

ประพฤติชั่ว มลทินของหญิง

เป็นเรื่องจริง หญิงกับชาย

หญิงประพฤติชั่ว เสียหาย

ชาย ต่างกันหลาย กับหญิง

 เกิดเป็นชาย มีบุญนัก

เป็นการยาก จักเกิดได้

ไม่ผิดศีลกาเม บุญใหญ่

ได้ร่างกาย ที่สมบูรณ์เพศ

หญิงเปรียบได้ คล้ายผ้าขาว

ชายนั้นเล่า ผ้ามีสี

สามารถบุกฝ่าป่าดง พงพี

แต่หญิง ทำอย่างนี้ไม่ได้

หญิง บวชไม่ได้

จะเป็นอันตราย ต่อศาสนา

จึงเป็นเพศที่ต่ำ ทางกายา

แต่ก็สามารถบรรลุ ธรรมาภิสมัย

มลทิน คือกิเลส

อันเป็นเหตุ ให้ใจมืด

หญิงมีจิตอ่อนไหว ไม่อึด

ใจมืดได้ง่าย ไม่อดทนนั่นเอง

หญิงร่างกายอ้อนแอ้น อ่อนแอ

เป็นธรรมชาติที่แย่ ไม่แกร่ง

หญิงจึงเป็นผู้นำไม่ได้ ไม่เข้มแข็ง

เพียงคอยเป็นแรง สนับสนุน

หญิงประพฤติชั่ว หายาก

จิตใจสะอาด จึงเข้าวัดได้ง่าย

อุบาสิกาที่วัด มีมากมาย

แต่อุบาสกผู้ชาย หายาก

;;;;;;;;;;

คนศักดิ์สิทธิ์ (มีฤทธิ์ด้วยสวดมนต์ภาวนา) มนต์ ไม่ท่องบ่น เป็นมลทิน สูญสิ้น ความศักดิ์สิทธิ์ พระที่แขวนคอ ก็หมดฤทธิ์ ความศักดิ์สิทธิ์ ขึ้นกับจิตของตน

 คนศักดิ์สิทธิ์
(มีฤทธิ์ด้วยสวดมนต์ภาวนา)

มนต์ ไม่ท่องบ่น เป็นมลทิน
สูญสิ้น ความศักดิ์สิทธิ์
พระที่แขวนคอ ก็หมดฤทธิ์
ความศักดิ์สิทธิ์ ขึ้นกับจิตของตน

พระ ย่อมรักษาคนดี
คนที่ ฝึกตน อดทนขันติ
มีสัจจะ สม่ำเสมอ กิจกรณีย์
แสวงบุญสร้างบารมี เป็นสำคัญ

การท่องมนต์ ล้นปีติ
ด้วยจรดใจ ใว้ที่ ในตัว
ใจเป็นหนึ่ง สว่างไสว รู้ทั่ว
เกิดปัญญา หายเมามัว ตัณหา

ทางธรรม ทางบุญ ทางศักดิ์สิทธิ์
ท่องมนต์ มีฤทธิ์ ด้วยธรรม
มี ทานศีลภาวนา อุปถัมภ์
สัจจะค้ำ อุปถัมภ์มนต์

มนต์มาร มนต์ดำ
จิตต่ำ จิตดำ อยู่นอกตัว
มีฤทธิ์ ขาดเมตตา คนชั่ว
ลืมตัวหลงตน คนมาร

คนชั่วศักดิ์สิทธิ์ ด้วยฤทธิ์มาร
คนพาล ล้างผลาญชีวิต
สั่งสมตัณหา อย่างสุดขีด
บุญค้ำหมดฤทธิ์ ชีวิตก็หมด

สวดมนต์ภาวนา กิจมนุษย์
ทำจิตให้บริสุทธิ์ สดใส
เดินทางธรรม อันอำไพ
สุขกายใจ สมปราถนาทุกประการ

;;;;;;;;;;