กตัญญู (คือผู้ บำรุงบิดามารดา) พระพุทธองค์ ทรงตรัส อย่างชัดเจน พ่อแม่เป็น ผู้มีคุณ การุณต่อบุตร กตัญญูขาดไม่ได้ เป็นเครื่องหมาย คนดีสุด ปัญญาผุด อภิชาติบุตรผงาด ชาติวิเศษ

กตัญญู
(คือผู้ บำรุงบิดามารดา)

พระพุทธองค์ ทรงตรัส อย่างชัดเจน
พ่อแม่เป็น ผู้มีคุณ การุณต่อบุตร

กตัญญูขาดไม่ได้ เป็นเครื่องหมาย คนดีสุด
ปัญญาผุด อภิชาติบุตรผงาด ชาติวิเศษ

กตัญญู กับปัญญา มาคู่กัน
การลบหลู่คุณท่าน เท่ากับการ ทำลายตน

บาปจะมา ปัญหาจะมี มากล้น
พระอาทิตย์เบื้องบน ดับไม่ได้ ก็คล้ายกัน

กตัญญูเป็นบุญ หนุนให้ได้ พ่อแม่ดี
เป็นบุพพการี เกื้อกูนดี เหลือเกิน

เป็นกัลยาณมิตร เป็นบัณฑิต พาก้าวเดิน

รุ่งเรื่องจำเริญ บนเส้นทาง ห่างพาลภัย

กตัญญูแท้ ได้แก่ อัตตสุทธิ

เป็นบุตรที่ดี ไม่มี อบายมุข

ห่างคนพาล เลิกสนาน สนุก
มีใจสุข นิ่งอยู่ภายใน หมดอาลัย โลกีย์

อัตตสุทธิ นี้ไม่ใช่การ ทรมานตน
หรือเป็นคน ปล่อยวางกระทั่ง สะอาด

มิจฉาทิฏฐิ ปล่อยชีวีหย่อนยาน ปานสัตว์

รู้จักสะอาด ระเบียบวินัย จึงใช่คน

กตัญญู คุณธรรม ค้ำบัณฑิต

มีกรณียกิจ บำรุงบิดามารดา และสมณะ

ปีติใจหลาย ฝักใฝ่กุศล ศรัทธา

บุญนำพา เจริญสุข ทุกประการ

;;;;;;;;;;

การเลี้ยงดูบุตรเป็นมงคล (เป็นมหากุศลของการครองเรือน) ชีวิตครอบครัว รู้กันดี มีภาระหนัก ฟูมฟักลูกรัก กว่าจักเติบใหญ่ เลี้ยงกายก็ยังยาก และที่ยากกว่า คือเลี้ยงใจ ยิ่งโลกยุคใหม่ ยุคโรคโควิด วิปริตผิดธรรมดา

การเลี้ยงดูบุตรเป็นมงคล
(เป็นมหากุศลของการครองเรือน)

ชีวิตครอบครัว รู้กันดี มีภาระหนัก

ฟูมฟักลูกรัก กว่าจักเติบใหญ่

เลี้ยงกายก็ยังยาก และที่ยากกว่า คือเลี้ยงใจ
ยิ่งโลกยุคใหม่ ยุคโรคโควิด วิปริตผิดธรรมดา

ผู้ไม่ประมาท จึงจะผงาด อยู่ได้

ไม่เจ็บป่วยไข้ มีกินมีใช้ ไม่อนาทร

เหมือนอยู่ในจุดเย็น ในเตาหลอม ไม่ทุกข์ร้อน

จุดเย็นซ่อน อยู่ภายใน คือศูนย์กลางกายนั่นเอง

จุดเย็น เป็นเช่นศูนย์กลางกาย

เอาใจนิ่งๆไว้ ณ ที่จุดนี้

บุญบารมีไหลมา สุขสมปราถนาเกิดมี

ศูนย์กลางกายนี้ คือจุดเย็นของชีวิต

โลกภายนอกศูนย์กลางกาย ตกอยู่ในกระแสวิบาก
ทุกข์ยิ่งนัก หาสุขไม่ได้ ยิ่งไปยิ่งมีปัญหา

ความสุขสมปราถนา คนหารู้ไม่ ซ่อนอยู่กลางกายา

คนดื้อไม่ศรัทธา หาสุขไม่เจอ เจอแต่สนุก สุกๆดิบๆ

 
การเลี้ยงดูบุตร สุดดี เป็นมงคล 

 ได้ฝึกได้ฝน คุณธรรมเลิศล้น พรหมวิหาร

เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา นั้น

มีสุขสันติ์ ปานพระพรหม เลยทีเดียว

บุพพการี พ่อแม่ดี บุตรกตัญญู

เคยเป็นผู้ บำรุงบิดามารดา มาก่อน

 มีอภิชาติบุตร สุดดี ดับทุกข์ร้อน

  เกิดมาช้อน มาดำรง วงศ์ตระกูล

  
บุพพการี กัลยาณมิตร ของบุตร

 ประดุจ อรหันต์ ตั้งแต่วัน ตั้งท้อง

 รอคอยบุตร สุดรัก ยิ้มย่อง

ประคับประคองท้อง ไม่ให้ต้อง อันตราย

ความรัก คู่ครอง ของศักดิ์สิทธิ์

เนรมิต บุตรดีได้ ดังใจหมาย

มอบรักแท้ ให้แก่กัน จนวันตาย

มอบใจกาย สงเคราะห์กัน ชีวิตมั่นคง

มีครอบครัว ยังเล่นหัว โทษหนัก

บุตร ผุดมาจาก อบายภูมิ

ก่อปัญหา อุปสรรคนานา รุม  

 หมดกลุ้ม ถ้ามอบรักแท้ ให้แก่กัน

;;;;;;;;;;

สองคนดี (ที่หายาก) หายากนัก ลูกรัก จักกตัญญู คือเป็นผู้ มีปัญญา ตั้งหน้าอัตตสุทธิ รักษาตนให้บริสุทธิ์ มีศีล มีสติดี ตั้งตนไว้ดี มิออก นอกทางสายกลาง

สองคนดี

(ที่หายาก)

หายากนัก ลูกรัก จักกตัญญู

เป็นผู้ มีปัญญา ตั้งหน้าอัตตสุทธิ

คือรักษาตนให้บริสุทธิ์ มีศีล มีสติ

ตั้งตนไว้ดี มิออก นอกทางสายกลาง

อัตตสุทธิได้ผล ตนจะมีความสุขมาก

จึงรู้จัก เป็นกัลยาณมิตร ในทิศทั้งหลาย

กระตือลือล้น ชวนคนเข้าวัด ไม่เบื่อหน่าย

ดังนั้น อัตตสุทธิที่ใช่ นำไปสู่ บริสุทธิ

บริสุทธิได้ผล จะเป็นคน มีสังคหะ

เกิดจิตเมตตากรุณา จึงไม่อาจจะ นิ่งเฉย

สงเคราะห์ หรือสังคหะ ชาวประชาอยู่เย็น สะเบย

ไม่นิ่งเฉย ไม่ดูดาย เป็นเครื่องหมายของบัณฑิต

บัณฑิตผู้กตัญญู เห็นพ่อแม่เป็น เช่นเทวดา

ยากนักหนา เลี้ยงลูกรัก ให้กตัญญู

 พ่อแม่ต้องมีปัญญา ไม่สักว่าแต่เลี้ยงดู

บุพพการรี จึงเป็นผู้ ที่เป็นบิดามารดา ที่หายาก

กตัญญู จึงคู่กับ บุพพการี

สองคนดี มีปัญญา ที่หายาก

 มนุษย์ และเทวา เคารพรัก

 สุขยิ่งนัก มีเทวดาปกปัก รักษาทั้งคู่
  
 อีกนัยหนึ่ง คนกตัญญู คือผู้กล้าหาญ

สละชีวัน ทิ้งชีวิต อุทิศตน

เพื่อประชา ค้นหา ทางหลุดพ้น

ไม่บรรลุมรรคผล ทน ไม่ลุก

พระบรมครู ผู้มีพระภาคเจ้า

หลวงปู่ฯของเรา เอาชีวิต เดิมพัน

แม้เนื้อเลือด แห้งเหือด ช่างมัน

 ไม่บรรลุ ธรรม์ เป็นไม่ลุก

และอีกนัยหนึ่ง กตัญญู คือผู้เจริญ

ไม่หลงเพลิน รีบเร่งเดิน ทางสายกลาง

ตั้งปณิธาน เดินตามท่าน ไปสุดทาง

ทุกก้าวย่าง ไม่ทิ้งห่าง ถึงสุดธรรม

 

;;;;;;;;;;

อบอุ่นอก :: บัณฑิตเป็นคน ฝักใฝ่ฝึกตน อยู่เสมอ จึงไม่เผลอ หลงสติ ดำริต่ำ

อบอุ่นอก

บัณฑิตเป็นคน

ฝักใฝ่ฝึกตน อยู่เสมอ

จึงไม่เผลอ

หลงสติ ดำริต่ำ

ผูกใจไว้สูง

มุ่ง ปฏิบัติธรรม

น้อมนำ คำสอนพระสัมมาฯ

สู่ชีวา ของตน

บัณฑิตทางโลก

ชุ่มโชก ด้วยเวรกรรม

บัณฑิตทางธรรม

มุ่งสู่ความ หลุดพ้น

มีชีวิตสร้างบารมี

ขัดสี ฝึกฝน

จึงสู้อดทน เว้นบาป

อันหยาบช้า

กตัญญู คุณธรรม

ค้ำบัณฑิต

จึงพิชิด ความคิด

ที่ต่ำช้า

ทำตนบริสุทธิ์

สว่าง เป็นมรรคา

นำพามหาชน

พ้น อบาย

คนกตัญญู

คู่กับ บุพพการี

สองคนดี ที่หายาก

ลำบากลำบน

คนทั่วไป

ไม่เข้าใจ จึงฉงน

รู้คุณคน ใครๆก็รู้

แต่ที่รู้ ไม่ใช่

กตัญญูแท้

ได้แก่รู้สึกซาบซึ้ง จึงปีติ

มีดำริ ตอบแทนคุณ

เลิกหมกมุ่น อบายมุข

หันหน้าเข้าวัดวา

ไม่ห่วงหา เรื่องสนุก

พระคุณอบอุ่นอก

สะทกสะท้อน ในอุรา

บุพพการี

เป็นผู้มี อุปการะก่อน

คอยตะลอนๆ หวงหา

อย่างบิดามารดาเรา

ยากนักหนา

ใครจะมา ห่วงหาเท่า

มีแต่พระพุทธเจ้า

กับเหล่าพระอรหันต์ เท่านั้นเอง

;;;;;;;;;;