วันพุธที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2564

อุเบกขา (ปล่อยวางชีวาตน) อยากเป็นใหญ่ ให้ฝักใฝ่ สงเคราะห์ ผู้ที่เหมาะ จะต้อง ใจใหญ่ บำเพ็ญทาน และประพฤติธรรม ก่อนอื่นใด จะได้มีน้ำใจ ไม่อคติ มีความยุติธรรม

อุเบกขา
(ปล่อยวางชีวาตน)

อยากเป็นใหญ่ ให้ฝักใฝ่ สงเคราะห์
ผู้ที่เหมาะ จะต้อง ใจใหญ่
บำเพ็ญทาน และประพฤติธรรม ก่อนอื่นใด
จะได้มีน้ำใจ ไม่อคติ มีความยุติธรรม
เห็นสรรพสัตว์ เสมอญาติ ร่วมอุทร
ส่วนรวมมาก่อน ผัดผ่อน ไม่ได้
ส่วนตนวาง ไม่ยั้ง ส่วนใหญ่
ให้ชีวิตได้ รักษาไว้ พระศาสนา
เกิดมา สร้างบารมี ไม่สร้างไม่ได้
ชีวิตอันตราย หลังตาย เดียวดาย ไปเปล่า 
มีแต่บารมี จะคุ้มชีวีเจ้า
 รักษาพระศาสน์ เป็นโอกาศทองของเรา สร้างบารมี
รักษาพระศาสนา นั่นหละ การเข้าวัด
บำเพ็ญทาน ธรรมปฏิบัติ เป็นชีวิต
การสร้างบารมี ต้องมีหมู่คณะ ตามติด
มารอำมหิต คอยขัดขวาง หนทางบารมี
การวางเฉย ละเลย ไม่สงเคราะห์
น่าหัวเราะ บอกว่าถืออุเบกขา แล้วมาดูดาย
ไม่สนใจ ร่วมมือ​ นั่งบื้อ ใครจะตาย
 เป็นฤาษีตีเหี้ย หน้าไม่อาย หลับตาปลือ
อุเบกขา ที่เป็นสัมมา ใจจะหยุด
ข้างนอก อุตลุด เคลื่อนไหว
แก้ไขปัญหา ให้ชาวพารา พ้นภัย
นำสังคม พ้นอบาย ไปสวรรค์

;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น