สมาธิมิจฉา
(พญามาร)
ได้สติ หายหมองหม่น ไม่ลืมตัวลืมตน อยู่ภายนอก
ใจอบอุ่น มีสุขประหลาด ยากจะบอก
ไม่มีในโลกดอก สุขอย่างนี้
ท่านเรียกว่า สุขทางธรรม สุขสันโดษสมถะ
อนามิสสุขนั่นหละ หรือสุขไม่อิงวัตถุภายนอก
เป็นสุขด้วยใจ ที่ใสสว่าง นั่นดอก
สุขที่สามารถออก..จาก นิวรณ์ห้า
สมาธิมีสอง จงตรองดู
จะได้เป็นผู้ ไม่หลงผิด มิจฉาสมาธิ
การหลงผิด สำคัญผิด นี้
ยากเหลือที่ จะหันหลังกลับ รับของใหม่
มิจฉาสมาธินี้ เป็นของมาร
มีฤทธิ์มหาศาล เพื่อการ ทำลาย
ขาดจิตเมตตา นั่งนิ่งเป็นบ้า ขณะที่ศาสนามีภัย
ชาวประชา จะอดตาย ทุกข์หลาย ภัยธรรมชาติ
สัมมาสมาธิ นี้ ต้องผ่านที่ ศูนย์กลางกาย
กลางดวงธรรม จึงใช่ คล้ายสตาร์เกต
สุขประดัง อย่างไม่ละลด เป็นที่สังเกต
และมีเมต..ตา กรุณา ไม่นั่งเป็นบ้าอยู่เฉย
การฝึกสมาธินี้ ต้องมี เป็นชีวิต
ด้วยสมาธินี้ ประสิทธิ์ คุณสมบัติ ความสามารถ
สำหรับศีลนั้นประสิทธิ์ รูปสมบัติ
และทานนั้น ก็ไม่อาจขาด ประสิทธิ์ทรัพย์สมบัติ หรือเสบียง
สมาธิ เป็นสัมมาไม่ได้ ถ้าขาดศีล
เป็นอาจิน ทำความสะอาด มีระเบียบ
มีมารยาท อ่อนน้อมถ่อมตน เนียบ
ศีลไม่เฉียบ สมาธิ เป็นมิจฉา พญามาร
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น