คนอาชาไนย
(ฝักใฝ่ปฏิบัติธรรม)
(ฝักใฝ่ปฏิบัติธรรม)
ไม่เคยปลดปลง ไม่เคยถอด กอดไว้ เวรกรรม
เหมือนเต่ามีกระดอง กระด้งคว่ำ
เดินงุ่มง่าม ทำเป็นเท่ เป๋ปัดป่าย
กิเลสหนา เหมือนปลา ในน้ำ
ดำผุด มุดว่าย วันยังค่ำ
ไม่สนใจคำ ชวนขึ้นบก ของนกกา
โลกมนุษย์สามารถหาบุญกัน ชาวสวรรค์ ทำไม่ได้
อบายภูมิสี่ มิต้องพูดถึง ยิ่งไม่ได้ใหญ่
กายมนุษย์ จึงวิเศษหลาย หาบุญได้กายเดียว
เป็นเหมือนกับ เรานับถือเงินเป็นพระเจ้า
ในวัฏฏะสงสาร ใช้บุญเท่านั้น เป็นเหมือนเงา
ติดตามเรา..ไม่ห่าง คอยถางทางชีวิต
หนึ่ง โลกมนุษย์ กับสอง ปรโลก ภูมิอัปโชค เสวยกรรมวิบาก
แสวงบุญได้ ในโลกมนุษย์นี้เท่านั้น ประหลาดนัก
แต่ปุถุชนไม่รู้จัก ด้วยจมปรักกามคุณ
สั่งสมทีละน้อยทีละนิด กลายเป็นบุญวาสนา
สงบนิ่งอยู่ในดวงธรรม รอคอยถ้า
อัศจรรย์นักหนา รอคอยถ้า บุญปัจจุบัน
เชื่อมต่อกับบุญกุศล ในอดีต หรือบุญวาสนา
รับกุศลวิบาก จากการกระทำไว้แต่นานมา
ดังนั้นผู้มีปัญญา จึง ทานศีลภาวนา เป็นประจำ
แต่คนทั้งหลาย ไม่ได้ทำความดี ใจนี้ จึงอยู่นอกกาย
ไม่รู้อะไร กินและเล่นไป คล้ายปลาคุ้นน้ำ
เสพกามคุณ วุ่นอยู่กับโลกธรรม
รับอกุศลกรรม..วิบาก จึงทุกข์หนัก น้ำตานอง
ใจไม่ขุ่นดำ แต่สดใส ได้ด้วยศีล๕
พัฒนาตน และพาคนทั้งหลายทำดี ตลอดเวลา
กายนี้ มีไว้แสวงบุญญา และสร้างบารมี
ไม่เมามัว ครองตัว มีศีล ๕
คนเท่าขนวัว เมามัว กามา
ใจต่ำช้า มีหน้า คล้ายมนุษย์
ศีล๕นำ ต้องเน้น จึงปฏิบัติธรรมได้
ตัดบ่วงกามคุณ ห่วงหา อาลัย
เป็นคนอาชาไนย ชาญชัย กล้าหาญ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น