ที่พึ่งอันประเสริฐ
(เกิดจากการฝึกตน)
ตนที่ฝึกดีแล้ว นั่นหละ ที่พึ่งอันประเสริฐ
ไม่ว่าจะเกิด ในที่ไหนๆ
ก่อนจากโลกนี้ ควรที่ ฝึกตนไว้
จะได้องอาจ ไม่ขลาดกลัวตาย เหมือนได้ชนะศึก
ฝึกตน ให้เป็นคนดี เป็นชีวิต
กรณียกิจ ทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญสร้างบารมี
เดินทางบุญ ทางสมบัติ ทางอริยะ ทางนี้
ทางเดียวเท่านั้นที่ จะหนีพ้น กฎแห่งกรรม
นิพพาน เป็นอัตตา พ้นการบัญชา ของกรรมวิบาก
สุขยิ่งนัก เข้านิโรจน์สมาบัติ
ความทุกข์ทางกาย ทางใจ ตัดขาด
ด้วยใจบริสุทธิ์สะอาด ปราศจากกิเลส
เป็นนักสร้างบารมี เดินถนนคนดี ทางสายกลาง
ทางศรัทธา พุทธศาสนา สุขสมหวัง
ทางพ้นตัณหา พาเพลิน สนุกจัง
มาสู่ฝั่ง สุขสันโดษ สุขทางธรรม
ผู้ฝึกตน คือคนบัณฑิต
ผู้พิชิตกิเลส เหตุแห่งกรรมวิบาก
หนีพ้นกฎแห่งกรรม กฎไตรลักษณ์
ไม่จมปลัก อนาถนัก ปลักกามคุณ
ฝึกตนเอาชนะตน คนชนะโลก
ไม่ตก เป็นทาส ของมาร
ไม่ต้องเวียนว่าย มหาภัย พ้นคุกประหาร
มีดุสิตบุรี เป็นบ้าน ฐานทัพธรรม
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น