หิริโอตัปปะ (คุณธรรมค้ำโลก) สิ่งใดไม่ผิด มีสิทธิ์ถือเอาได้ ได้บุญใหญ่ ด้วยขันติ รู้จักผิดถูก คนปัญญามี ส่องทางชีวี พระนิพพาน

 หิริโอตัปปะ
(คุณธรรมค้ำโลก)

สิ่งใดไม่ผิด มีสิทธิ์ถือเอาได้
ได้บุญใหญ่ ด้วยขันติ
รู้จักผิดถูก คนปัญญามี
ส่องทางชีวี พระนิพพาน

เป้าหมายชีวี หนีกฎแห่งกรรม
หนีเวียนว่ายซ้ำๆ วัฏฏสงสาร
หนีสุดชีวี คุกประหาร
หนีความยากไร้กันดาร ชีวิต

มีขันติธรรม นำชีวี
ไม่สู้ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป
ไม่สู้ไม่หนี ไม่ทำร้าย
ทำดีเรื่อยไป ได้บารมี

ปัญญามี ขันติจึงมา
การเจริญภาวนา กรณียกิจ
ผู้ฝึกตน คือคนบัณฑิต
มุ่งสู่ทิศ พระรัตนตรัยในตัว

ขาดปัญญา ไม่รู้ว่าถูกผิด
ใจมืดมิด ด้วยกิเลสตัณหา
ใช้ชีวิต เหมือนไก่กา
ไม่รู้สึกรู้สา มุ่งหน้า หากิน

มนุษย์ เท่านั้น ฝึกตนได้
มีบุญใหญ่ ได้เกิดเป็นมนุษย์
เกิดมาแล้วฝึกตน เลิศสุด
เป็นมนุษย์ ประดุจเทวดา

หิริโอตัปปะ คุณธรรมค้ำโลก
ดับทุกข์โศก ภัยธรรมชาติ
ในยุคทมิฬ คนพาลบังอาจ
บาปจึงรุกฆาต ทำลายล้าง

;;;;;;;;;;

หิริโอตัปปะ (รักษาโลก) หิริโอตัปปะ รักษาโลกไว้ ความอาย ความกลัว..บาปหยาบช้า เป็นลักษณะ ของผู้มีปัญญา ใจไม่มืดหนา จึงหน้าบาง

 หิริโอตัปปะ
(รักษาโลก)

หิริโอตัปปะ รักษาโลกไว้

ความอาย ความกลัว..บาปหยาบช้า

เป็นลักษณะ ของผู้มีปัญญา

ใจไม่มืดหนา จึงหน้าบาง

ในยุคต้นๆ คนไม่ต้องทำมาหากิน
ธรรมชาติ เลี้ยงทั้งสิ้น เก็บมากินได้เลย
คนมีศีลมีธรรม หิริโอตัปปะค้ำ สะเบย
แต่ทุกวันนี้เฉย เกินเลย ศีลธรรม

เป็นเรื่องประหลาด คาดไม่ถึง
ทำไมจึง มีบุญบาป มากำกับชีวิต
เรื่องโลกและชีวา เกินเราคิด
โง่สนิท ปัญญาไม่ถึง

ตัณหาตัวร้าย เป็นภัยของปัญญา
เอาหากินนำหน้า นำพามหาชน
มีเท่าใดไม่รู้จักพอ ไม่มีล้น
มีกายเป็นคน ใจเป็นกระบือ

พุทธศาสนา ยกปัญญา เป็นยอด
แต่ปัญญาจอด เมื่อเจอ ตัณหา
ตัณหาตัวร้าย หรืออบายมุข นั่นหละ
ถือเงินเป็นเทวดา เป็นพระเจ้า

ตัณหาพาเพลิน เดินลงต่ำ
ดิ่งดำ สู่อบาย ไปคุกประหาร
เป็นนักโทษ ของวัฏฏสงสาร
คุกประหารนั้น ทุกข์หนัก สุดจักบรรยาย

โลก เป็นที่อาศัย รักษาไว้ด้วยธรรม
มีบุญของทุกคนค้ำ หรือธรรมรักษา
ตัณหาเป็นอธรรม มาล้มล้าง เป็นธรรมดา
หลวงปู่ฯ ท่านจึงลงมา ปราบมาร

;;;;;;;;;;

หิริโอตัปปะ (จึงจะพบพระรัตนตรัยในตัว) หิริโอตัปปะ รักษาโลกนี้ไว้ หิริ อาย..บาป โอตัปปะ กลัวบาป บุญธรรมธาติ บริสุทธิ์สะอาด ขจัดบาป บุญเป็นอัตตา เท่ากับ รักษาโลก

หิริโอตัปปะ
(จึงจะพบพระรัตนตรัยในตัว) 

หิริโอตัปปะ รักษาโลกนี้ไว้
หิริ อาย..บาป โอตัปปะ กลัวบาป
บุญธรรมธาติ บริสุทธิ์สะอาด ขจัดบาป
บุญเป็นอัตตา เท่ากับ รักษาโลก

เมตตา นั่นหละ เครื่องค้ำจุนโลก
ดับทุกข์โศก ให้ชาวโลกทั้งผอง
ดินฟ้าอากาศสดใส เรืองรอง
สรรพสัตว์ทั้งผอง เป็นพี่น้องกัน

ความริษยา เป็นเหตุโลกา ฉิบหาย
คิดร้าย..ต่อกัน ไม่ใช่ฉันพี่น้อง
แตกแยกสัมพันธ์ แบ่งชั้น ใจหมอง
ดินฟ้าอากาศขุ่นข้อง หมองไปด้วย

พระมหาบุรุษ กรุณามาก ไม่อาจจักดูดาย 
ทุ่มชีวิต ขวนขวาย สร้างบารมี
สรรพสัตว์ สุดประมาท ไม่รู้ไม่ชี้
ไม่อาจหนี คุกประหาร สังสารวัตร 

คนดี มีความกตัญญู เป็นเครื่องหมาย
มีปัญญาหลาย จึงได้ทราบซึ้งคุณ
สำคัญสุด กตัญญูต่อบุญ
จึงเร่งลุ้น แสวงบุญสร้างบารมี

คนอกตัญญู คือผู้ไม่รู้จักอิ่ม
เหมือนสนิม ไม่มีอิ่ม เนื้อเหล็ก
ให้โลกทั้งโลก ก็ยังว่าเล็ก
 ตัณหา เป็นกิเลส ไม่รู้อิ่ม

ทางสายกลางภายใน ทางไร้ตัณหา
ของผู้มีศรัทธา คารวะ และกตัญญู
เป็นทางอริยะ ของพระผู้รู้
เป็นทางที่อยู่ ของพระรัตนตรัย

;;;;;;;;;;

ศรัทธาแท้ (ไม่ใช่แก่วัด) :: ผู้มีศรัทธา ไม่ธรรมดาดอก จะบอกให้ ควรดีใจ ภูมิใจ ในตน เข้าวัดสม่ำเสมอ เลิศเลอ เหลือล้น เป็นคนเหนือคน เทวดานิยมรักใคร่

ศรัทธาแท้
(ไม่ใช่แก่วัด)

ผู้มีศรัทธา ไม่ธรรมดาดอก จะบอกให้

ควรดีใจ ภูมิใจ ในตน

เข้าวัดสม่ำเสมอ เลิศเลอ เหลือล้น

เป็นคนเหนือคน เทวดานิยมรักใคร่

ชีวิตพลิกผัน ปานละเมอ

จากคนเซ่อๆซ่าๆ มาเป็นฉลาด ปราดเปรียว

เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ ห่วงใยคน ทีเดียว

อบายมุขไม่แลเหลียว เก็บเกี่ยวแต่บุญ

เหมือนได้อยู่บนเกาะสวรรค์ พ้นภยันตราย

หนีวัฏฏะได้ พ้นภัยวัฏฏะ

เข้าวัดนานไป แต่ไม่ปฏิบัติ อาจแก่วัดได้หนา

 ทำลายศาสนา เป็นปัญหาของวัด

เราแก่วัดหรือไม่ เช็คดูได้ที่ศีล

ทำทานเป็นอาจิน ศีลต้องดี มีมารยาทงาม

 ผิวพรรณผ่องใส สุขใจเหลือล้ำ

เหมือนติดแอร์เย็นฉ่ำ อยู่ในตัว

อีกอย่าง คนศีลดี ดูได้ที่ ไม่มีโรคภัย

เปรียบได้ ศีลเป็นคล้าย เกราะแก้วอาวุธวิเศษ
คนพาลระย่อ ไม่ขอต่อกร กลัวเดช
จะมีสุขสำเร็จ สมปราถนา ทุกประการ
 
ความไม่มีโรค เป็นโชค อันประเสริฐ

มีศีล ภัยใดใดไม่เกิด ประเสริฐนัก
 มีศีลแค่ไหน เช็คได้ที่ หิริโอตตัปปะ เป็นหลัก

 กลัวอายยิ่งนัก ถ้าหากใครสักคนรู้ ว่าตู ไม่มีศีล

 ดังนั้น หิริโอตัปปะ รักษาใจ ให้ใสไว้ได้ 
ใจใสๆ พาให้รู้มาก พหุสัจจะ
 ชอบศึกษา พิจารณา ธรรมะ
เกิดจาคะ ทุ่มเทชีวา สร้างบารมี
 

ที่สุดเกิดปัญญา มีเมตตา กรุณา

รู้ทันรู้ท่า เหตุการณ์ คน งานและชีวิต

เริ่มต้นที่ศรัทธา ปัญญาจึงมา สุดขีด
มุ่งสู่ทิศพระรัตนตรัย จึงจะใช่ศรัทธาแท้

 ;;;;;;;;;;

คนกตัญญู (ผู้เป็นกำลังพัฒนาสังคม) กตัญญู คุณธรรม ที่ล้ำลึก เมื่อนึก..ถึงผู้มีคุณ ใจอุ่นหลาย มีปีติ เกิดหิริโอตัปปะ อยู่ไม่ได้ ต้องทำความดี ที่ยิ่งใหญ่ ตอบแทนคุณ

คนกตัญญู
(ผู้เป็นกำลังพัฒนาสังคม)

กตัญญู คุณธรรม ที่ล้ำลึก

เมื่อนึก..ถึงผู้มีคุณ ใจอุ่นหลาย

มีปีติ เกิดหิริโอตัปปะ อยู่ไม่ได้

ต้องทำความดี ที่ยิ่งใหญ่ ตอบแทนคุณ

 
ความดีอันยิ่ง สิ่งที่บัณฑิตใฝ่ฝัน คือการบรรลุธรรม
เป็นการตอบแทนคุณ สูงล้ำ สุดสูง
ผู้สนับสนุน ได้บุญอัปมานัง เจริญรุ่ง
สุขสมปราถนา เจริญจรุง ตลอดกาลนาน

มีเรื่องเล่า ในคราว สมัยพุทธกาล

มีภิกษุหนุ่มรูปหนึ่ง ขมีขมัน เดินทางไกล ไปเยี่ยมบ้าน

ระหว่างทาง กลางป่า มีตายายเดินตามมา ไม่ห่างกัน

จึงเกิดเรื่องอัศจรรย์ เป็นตำนาน เล่าขานกันมา

เมื่อถึงเวลาฉันกลางวัน สองตายายปรึกษากันว่า

ณ กลางป่า..อย่างนี้ ไม่มีอาหาร

มีแต่เราสอง จำเป็นต้องถวายท่าน

ตัดสินใจอย่างนั้น จึงถวายอาหารไป

ภิกษุหนุ่ม ไม่คิดอะไร รับอาหารมาได้ ก็ฉันๆ

เมื่อเสร็จฉัน ได้ปฏิสันถาร ถามไถ่

จึงรู้ว่า ตายายทั้งสอง ยังไม่ได้ทานอะไร

เกิดร้อนใจ ได้ทำกรรมใหญ่ หาทางไถ่โทษ

จึงเดินเข้าป่า หาที่นั่ง ที่เหมาะ

เรานี่หนอ ขอตั้งสัจจะ อธิษฐาน

ไม่บรรลุธรรม จำไม่ลุกจากที่ เพื่อใช้หนี้ท่าน

ตั้งใจมั่น ตายเป็นตาย ไม่ได้ไม่เลิก

คุณธรรมกตัญญู รู้คุณท่าน 

ปีติซาบซ่าน เกิดหิริโอตัปปะ สุดจะประมาณได้

หาทางทดแทน ให้สุดๆ ด้วยบุญใจหยุด บุญใหญ่

ดวงธรรมสว่างไสว จึงจะสาสมพระคุณไท้ ที่ให้มา

ดังนั้น กตัญญู จึงนำไปสู่ อัตตสุทธิ

คือนำตัวเรานี้ สร้างบารมี เข้าวัดปฎิบัติธรรม

ถ้าเป็นชาย บวชนั่นหละใช่ เลิศล้ำ

กอบกู้ธาตุธรรม ติดตามมหาปูชนียาจารย์

แปลกนัก อัตตสุทธิ แล้วจัก บริสุทธิ

กล่าวคือ ผู้บริสุทธิ์ดี จะบริสุทธิ ขยายไปที่คนอื่น

กลายเป็นคนดีไปด้วย บริสุทธิ แช่มชื่น

แล้วที่สุดไม่ดาดดื่น สังคหะ เป็นกำลังพัฒนาสังคม

คนกตัญญูคนดี เป็นที่รักใคร่ ของมหาชน

และเทวดา กระตือลือล้น ลงปกปักรักษา

ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ จึงเป็นธรรมดา

นี่แหละกตัญญุตา คุณธรรม ที่ล้ำลึก

;;;;;;;;;;

ขนาดดวงบุญ (วัดเองได้ ยายฯบอก):: รู้ขนาดดวงบุญของตนได้ ไม่ธรรมดา คุณยายฯบอกมา ว่า ไม่เห็นก็รู้ได้

ขนาดดวงบุญ

(วัดเองได้ ยายฯบอก)

 รู้ขนาดดวงบุญของตนได้

ไม่ธรรมดา

คุณยายฯบอกมา

ว่า ไม่เห็นก็รู้ได้

ผู้ที่มีดวงบุญใหญ่

เตือนตนได้ ไม่คิดผิดทำผิด

เป็นกัลยาณมิตร

คิดถูก ทำถูกเอง

ดวงบุญน้อย

ไม่ค่อยรู้ภาษา

โมโหโกรธา

ไม่รู้ภาษาคน

ไม่ฟังคำพ่อแม่

ผู้เฒ่าผู้แก่ ครูอาจารย์ตน
เป็นคนชอบกล

ชอบคบคนพาล ระรานคนดี

เพียงเชื่อว่าบุญมีจริง

ก็ยิ่งใหญ่แล้ว

จะคลาดแคล้ว

บ่วงมาร มหันตภัย

มีหิริโอตัปปะ

ละกรรมกิเลสได้

เดินตามทางสายกลาง สะบาย

มีกินมีใช้ สุขสันโดษ

ธัมมัญญุตา

ธรรมะ ของสัตตบุรุษ

ผู้ฉลาดสุด

เป็นบุรุษ รู้จักบุญบาป

ถ้ายังไม่ซาบซึ้ง

ศรัทธาไม่ถึง จึงประมาท

 ความเพียรหย่อน ยืดยาด

ไม่อาจตัด ปัญหากามคุณ

กามคุณ ทำใจให้วุ่นวาย

หวั่นไหว ไม่สดใสสุข

ใจขาดอานุภาพ ขจัดทุกข์

สุขสมปราถนา จะห่างไกล

สุขทุกข์อยู่ที่ใจ

หมายถึงบุญบาป

เข้ามาควบคุม กำกับ

รุกรับ บุญกับบาปโรมรัน

เมื่อบุญชนะ จะสดใสสุข

หมดทุกข์ สุขสมปราถนา

ดังนั้นการมีสติ ไม่ธรรมดา

บุญไหลมา ชีวาปลอดภัย

;;;;;;;;;;