ไม่ใช่พระเจ้า (แต่เป็นเราเอง) :: ธรรมและธาตุ ขาดกันไม่ได้ ธรรมค้ำธาตุไว้ ไม่ให้ แตกดับ

ไม่ใช่พระเจ้า

(แต่เป็นเราเอง)

ธรรมและธาตุ

ขาดกันไม่ได้

ธรรมค้ำธาตุไว้

ไม่ให้ แตกดับ

ธาตุเรืองรอง

ผ่องใส ระยิบระยับ

ถ้าบุญจับ

ธรรมแวววับ สว่างไสว

โลกธาตุ

หรือโอกาสโลก ที่อยู่ของสัตว์

มี ๓ ขนาด

เล็ก กลาง ใหญ่

ขนาดเล็ก มีหนึ่งพันจักรวาล

ท่านว่าไว้

จักรวาลกว้างใหญ่

สังเกตได้ มีพระอาทิตย์และพระจันทร์

ขนาดเล็กกำลังสอง

เป็นของ ขนาดกลาง

กำลังสองอึกครั้ง

ของขนาดกลาง เป็นขนาดใหญ่

เท่ากับแสนโกฏิจักรวาล

อัศจรรย์ใจ

เป็นขอบเขตอันกว้างใหญ่

ที่พระพุทธองค์ ส่งรัศมี

บุญก็เป็นธาตุ

บริสุทธิ์สะอาด เรียกบุญธาตุ

น่าประหลาด ที่บุญธาตุ

และโลกธาตุ มีทรงกลม

จึงน่าสันนิษฐาน

ว่าดวงนั้น มีแรงถ่วงโน้ม

ดวงธรรมกลม

ส่งแรงโน้ม ถ่วงรอบทิศ

ดวงธรรมนั้นเกิดมา

ด้วยบุญญา ศักดิ์สิทธิ์
ของสรรพสัตว์รอบทิศ

 เกิดดวงธรรม ค้ำจุนโลก

โลกจะงดงาม

หรือเสื่อมทราม เป็นนรก

ขึ้นอยู่กับ สรรพสัตว์บนโลก

โดยตรง

ดังนั้น ผู้สร้างโลก ไม่ใช่พระเจ้า

แต่เป็นเราเอง

บุญตัวเก่ง

เป็นพระเจ้า ของเรา ทั้งสิ้น

อยากพัฒนาโลก

ให้รักบุญ กลัวนรก เป็นชีวิน

แม้เป็นถิ่น ที่อาศัย

ของใครๆ ก็ได้ด้วยบุญ

;;;;;;;;;;

ไม่รู้จักตัวกู (จึงเป็นผู้ประมาท):: โลกสาม นามว่า โอกาสโลก ขันธโลก และ สัตวโลก

ไม่รู้จักตัวกู
(จึงเป็นผู้ประมาท)

โลกสาม

นามว่า
โอกาสโลก
ขันธโลก และ สัตวโลก

ช่างตลกชีวิตตัวเก่า
แต่เราไม่รู้
เมื่อไม่รู้จักตัวกู
จึงเป็นผู้ประมาท

คำว่าโลกจะมีดวงธรรมรักษา
เป็นอายตนะ มีภาวะโน้มถ่วง
ดูดดึงไม่ให้หลุดล่วง
คงเป็นดวง เป็นกายเป็นโลก

คำว่าโลกา
อาจเรียกว่า เป็นที่อยู่
โอกาสโลกนั้น ควรรู้
เป็นที่อยู่ ของหมู่สัตว์

โอกาสโลก
คือโลกที่เราอาศัยนี้
ยืนยงอยู่ได้ดี
 ต้องมี ดวงธรรม

ธรรมดวงนี้
มีบุญบาป สรรพสัตว์ชี้นำ
โอกาสโลกช้ำ
ถูกทำลาย ด้วยแรงบาป

ขันธโลก คือกายในกายสรรพสัตว์
 รู้ให้ชัด กายเรานี้เอง
มีดวงธรรมรักษา ใสเป่ง
กลางกายเราเอง ศูนย์กลางกาย

ขันธโลก มีมากมาย
ซ้อนทับกันอยู่ภายใน นับไม่ถ้วน
กายจิตธรรม ไม่เหลื่อมล้ำ เป็นขบวน
นั่งสมาธิล้วน นิ่งสงบ

ธรรมดวงนี้เมื่อเศร้าหมอง
ไม่ผ่องใส
มีทุคติเป็นที่ไป
ถ้าผ่องใส ไม่เศร้าหมอง ไปสู่สุคติ

ขันธโลก กายเรานี้
ก็เป็นที่อาศัย
 ให้กับสัตวโลก คือใจ
 ที่เคลื่อนที่ได้ คล้ายดาวหาง

 สัตวโลก หรือใจเรานั้น
ถูกกัน ไว้นอกกาย
มัวเมาเพลิดเพลินไป
ยากหลาย จะได้สติ

คิด พูด ทำ
 เป็นกรรม ของสัตวโลก
และมีวิบาก สุขหรือโศก
สัตวโลก หรือใจนี้ มีอายตนะ

;;;;;;;;;;

หนีร้อนกามคุณ (ไม่หมกมุ่นทางโลก):: คนใจสูง มุ่งสู่ ปณิธาน ไม่สนใจคนพาล ที่ระราน รอบข้าง

หนีร้อนกามคุณ

(ไม่หมกมุ่นทางโลก)

คนใจสูง

มุ่งสู่ ปณิธาน

ไม่สนใจคนพาล

ที่ระราน รอบข้าง

เห็นอกเห็นใจ

ผู้ร่วมทุกข์ทั้งหลาย จริงจัง

หยุดยั้งไม่โต้ตอบ

แถมยังตรวจสอบ ตนเอง

คนใจสูง

ไม่ฝักใฝ่ ในทางตำ่

กลัวบาปกรรม

เหนี่ยวนำ ลงนรก

แม้ถูกทำร้าย

จะเป็นจะตาย ก็ปลงตก

ไม่ตื่นตระหนก

ยกประโยชน์ ให้เขาไป

พระเตมีย์ ทำเป็นบ้าใบ้

ไม่รู้เรื่อง

ทำเป็นง่อยเปลี้ย ต่อเนื่อง

สิบหกปี

ไม่อยากเป็นกษัตริย์

กลัวชมัด จึงหลีกลี้

ไม่อยากมีหน้าที่

เช่นพระบิดา สั่งฆ่าคน

ราชสีห์ เดินหนีหมู

ท้าสู้ในคอก

ตะโกนบอก ให้มาสู้

กันดู สักตั้ง

ราชสีห์ เดินผ่านเฉย

เลยไป ไม่ฟัง

หมูน่าชัง คุยโอหัง

ราชสีห์ ขี้แพ้

คนใจสูง สงบสง่า

ไม่ว่าร้าย ไม่ทำร้าย

อดทนได้

รักษาไว้ ความดี

ศึกภายใน

ร้ายกว่า ศึกภายนอก ที่มี

เป็นโอกาสดี

ขันติบารมี ได้สั่งสม

คนมีวินัย

เห็นได้ คือใจสูง

ใจมุ่ง จำศีล

ไม่เห็นแก่กิน ไม่เห็น แก่นอน

เข้าวัดปฏิบัติธรรม สร้างบารมี

เต็มที่ ใว้ก่อน

หนีร้อน กามคุณ

ไม่หมกมุ่น ทางโลก

;;;;;;;;;;

ช่างยากเย็น (ซ่อนร่างหลีกเร้นภายใน):: สติ คือการระลึกนึกได้ ถ้าใช่เพียงเท่านี้ คนขี้เหล้า ตัวดี ก็มีสติ เหมือนกัน

ช่างยากเย็น
(ซ่อนร่างหลีกเร้นภายใน)

สติ คือการระลึกนึกได้

ถ้าใช่เพียงเท่านี้

คนขี้เหล้า ตัวดี

ก็มีสติ เหมือนกัน

  สุราจัญไร ดับสติ
แม้เพียงมีไว้ในบ้าน

ดื่มมากน้อยไม่สำคัญ
หลีกห่างจากมัน ของจัญไร

 สติ คือการระลึกนึกได้จริง 

แต่ว่านิ่ง อยู่ในตัว

ตัดกระแสเมามัว

เพลิดเพลินนอกตัว ทางโลก

เมื่อถูกที่ถูกทาง

วางใจถูกส่วนดี
ประหลาดเหลือที่

ใจเรานี้ ตกศูนย์

เข้าสู่กระแสพระนิพพาน

เบิกบาน หมดอาดูร
สว่างไสว ใจอบอุ่น
ละมุนละไม

และจะได้ประสพ

พบประตูชัย ไขจักรวาล
หลวงปู่ฯท่าน
เรียกดวงนั้นว่า ดวงปฐมมรรค

เป็นประตู

เข้าสู่ทางสายกลางภายใน

สว่างไสว

ทางไป พระนิพพาน

เห็นกายในกาย
จิตในจิต ธรรมในธรรม
ยิ่งเข้าไปยิ่งสุขล้ำ
งามเกินคำ กายตถาคต

ตถาคตคือธรรมกาย
พระรัตนตรัย ในตัว มีจริงๆ
รู้แจ้งกระจ่าง เห็นอย่างยิ่ง
มีจริงๆหนา พระรัตนตรัย

มีสัมมาสติ
สัมมาสมาธิ จึงเป็น
มันช่างยากเย็น
ซ่อนร่างหลีกเร้น ภายใน

หลวงปู่ฯค้นคืนมาได้
หลังสูญหายไป
หลังพระฯปรินิพพาน ได้
ห้าร้อยปี

;;;;;;;;;;

BORN TO GIVE (not give, no gain):: We're born to give, with two reasons: we get what we give, we reap what we sow,

BORN TO GIVE
(not give, no gain)

We're born to give,

with reasons:

we get what we give,
we reap what we sow,
the law of action.

And featherless bird

could not fly.
Friendless one
could not go.

Giving is an art,
or giving wisely.
There are four right givings:
firstly, donation is
with believe in merit.

Secondly, adore is
with gratitude.
Thirdly, sacrifice is
with generosity.
Fourthly, support is
with kindness.

Donation, is the most giving,
to be born Buddhism,
to be free from suffering,
 to be happy and succeeded.

Adored to parents is,
  to reborn
in good family,
of Buddhism.

Sacrifice to public,
will be born
in good country.
Support to help in need,
gains good friends.

Middle Path,
the path of giving:
donation offers object;
observing Precepts provides security;
meditation distributes kindness.

Offering object,
the outer of body, is the easiest;
providing security,
being as giving organ;
distributing kindness,
is as giving life, the most merit.

;;;;;;;;;;