ปัญญา
(แก้วสารพัดนึก)
ย่อมเกิดเพราะละ ธรรม
ไม่อยู่ใน ความดีงาม
ไม่มีบุญค้ำ ปัญญาทรามปรากฎ
ความได้ปัญญา ให้เกิดสุข
เดินทางถูก เส้นทางธรรม
ทางสมบัติ ทางบุญค้ำ
สุขล้ำ ปลอดภัย
ปัญญาเป็นรัตนะ ของนรชน
เป็นคนมีแก้ว สารพัดนึก
สมปราถนา เพียงตรองตรึก
ใจฝึก เจริญสติ มีปัญญา
ปัญญาเทียว ประเสริฐกว่าทรัพย์
หรือเท่ากับ ทรัพย์ประเสริฐ
เป็นบ่อที่ ทรัพย์เกิด
ปัญญา จึงเลิศคุณธรรม
ความพินิจ ฝึกสติ
ไม่มี ในคนไร้ปัญญา
เป็นปุถุชน ไม่รู้สา
เป็นคนธรรมดา เกิดมาเปล่า
ปัญญา ไม่มีแก่ผู้ไม่พินิจ
บัณฑิต ฝึกจิต ฝึกใจ
ฝึกสติ พินิจ อยู่ภายใน
ศูนย์กลางกาย ที่หมายสำคัญ
คนเกียจคร้าน
ย่อมไม่พบพาน ทางปัญญา
ต้องฝึก ฝนแล้วฝน ทุกขณะ
ประคองใจ คือชีวา สุดชีวิต
;;;;;;;;;;