รักภายใน
(กว้างไกลไม่สิ้นสุด)
ทุกคนรู้ เพราะอยู่กับตัว
หนึ่ง หิวข้าวปลาอาหาร ไม่น่าหัว
สอง หิวความรัก นี้น่ากลัวแท้
มีร่างกาย ก็ต้องมีอาหาร
มิฉนั้น ตายแน่
ไม่ว่าเด็ก หรือคนแก่
แน่แท้ ต้องมีอาหาร
มีใจ ต้องมีความรัก
ใจจึงจัก อยู่ได้
มิฉนั้น กระวนกระวาย
อยู่ไม่ได้ ตายทั้งเป็น
ความรักมีสอง ภายนอกกับภายใน
รักภายนอก ไม่ใช่รักดอก เป็นหลง
รักไม่สมอยาก ที่ยากปลง
ใจลุ่มหลง ลืมตน ลืมตาย
รักภายนอก ของหลอกให้ติด
ขาดสติความคิด พิจารณา
รักหัวปักหัวปำ เป็นบ้า
แม้รู้ว่า ลงนรก ก็ยอม
รักภายใน ใจใส ใจเบิกบาน
มีใจนุ่มนวล อาจหาญ เสียสละ
รักพ่อแม่ รักญาติกา
รักสรรพสัตว์ทั่วหล้า แผ่บารมี
รักภายใน กว้างไกล ไม่สิ้นสุด
เป็นมนุษย์ ใจใส ใจนุ่มนวล
บำเพ็ญทาน และทำงานสุดม่วน
นี่ล้วน เป็นนิสัย ของเศรษฐีใจบุญ
;;;;;;;;;;