บุญเป็นอัตตา (มหามิตรหนึ่งเดียว) สิ่งทั้งหลาย ภายนอก ล้วนหลอกตา เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา อนิจจัง แต่ตาเราไม่เห็น เหมือนเช่น จอหนัง เป็นเหมือนจริงเหมือนจัง หนังแท้ๆ

 บุญเป็นอัตตา
(มหามิตรหนึ่งเดียว)

สิ่งทั้งหลาย ภายนอก ล้วนหลอกตา

เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา อนิจจัง

แต่ตาเราไม่เห็น เหมือนเช่น ม้วนหนัง

เป็นเหมือนจริงเหมือนจัง ม้วนหนังแท้ๆ

สิ่งทั้งหลาย ภายนอก ล้วนเป็นทุกข์
เพียงให้ความสนุก แต่ทุกข์มหันต์
เกิดแก่เจ็บตาย ทุกข์ประจำสังขาร
เบื่อหน่ายซึมเซ็งกลัดกลุ้ม นั้น ทุกข์ใจ

สิ่งทั้งหลาย ภายนอก ล้วนอนัตตา
คือว่า มันเป็นมาของมัน อย่างนั้น
เราไปหลงยึดหลงติด ผิดมหันต์
แล้วก็โศกศัลย์ พราะมันไม่ใช่อัตตา

ที่แน่ๆ เมื่อเราตาย มันไม่ไปกับเรา
เหมือนเรามันเน่า ทิ้งเราไปคนเดียว
มีแต่บุญ กับบาปตัวกลั่น นั่นเทียว
บุญเพื่อนตาย บาปไม่เกี่ยว ตามล้าง

บุญเป็นนิจจัง สุขขัง อัตตา
อมตะ ให้สุขสมปราถนา ทุกประการ
ตรงข้ามกับ บาปกิเลสตัณหา นั้น
หลอกเรา เข้าสู่คุกประหาร อนันตทุกข์

บุญ ดึงดูดสมบัติ และขจัดปัญหา
นำมา ทรัพย์สมบัติ รูปสมบัติ คุณสมบัติ
ลาภยศสรรเสริญสุข สารพัด
ตรงข้ามกับบาป พิฆาต เข่นฆ่า

 เป็นมนุษย์สุดวิเศษ แสวงบุญได้ 
 สุดยากหลาย จะได้เกิด เป็นมนุษย์
อายุ ก็แสนสั้น สุดสุด
เปรียบประดุจ ฟองน้ำฝน

บุญเป็นอัตตา มหามิตร หนึ่งเดียว
เหมือนมารดานั่นเทียว หนึ่งเดียวของบุตร
รักทะนุถนอมบุตร สุดสุด
ใจนิ่งใจหยุด เป็นที่สุดของบุญ

;;;;;;;;;;

คนกตัญญูหายาก (นักสร้างบารมี) คนดี มีเครื่องหมาย ที่กตัญญู เป็นผู้ แสวงบุญสร้างบารมี หรืออัตตสุทธิ และให้ทางสวรรค์ แก่บุพพการี บริสุทธิ เป็นสัมมาทิฏฐิ ฝักใฝ่ ในเส้นทางธรรม

 คนกตัญญูหายาก
(นักสร้างบารมี)

คนดี มีเครื่องหมาย ที่กตัญญู

เป็นผู้ แสวงบุญสร้างบารมี หรืออัตตสุทธิ

และให้ทางสวรรค์ แก่บุพพการี บริสุทธิ

เป็นสัมมาทิฏฐิ ฝักใฝ่ ในเส้นทางธรรม

กตัญญุตา นำพาบิดามารดา สู่เส้นทางธรรม
ได้ชื่อว่าเลิศล้ำ บำรุงบุพพการี
ละเลิกอบายมุข ของสนุก ทั้งปวงมี
ทำบุพเปตพลี แม้บุพพการี ล่วงลับไปแล้ว

คนกตัญญู จึงได้ชื่อว่า มีบุญมาก
เทวดา ใหญ่ด้วยศักดิ์ จะลงปกปักษ์รักษา
ได้ชื่อว่า ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ นั่นหละ
ทำสังคหะ พามหาชน แสวงบุญสร้างบารมี

ส่วนบุตรอกตัญญู ไม่รู้คุณท่าน
ทำแต่งานทางโลก หาแต่เงิน
ขาดปัญญา ไม่รู้สา พาเพลิน
นั่งนับเงิน เดินตามหลังมาร

ลูกไม้ ไม่หล่นไกลต้น
ทั้งสองคน พ่อกับลูก ชอบสนุกดื่มสุรา
ทั้งแม่ ก็ไม่ได้ห้ามปราม อย่างว่า
การดื่มสุรา เป็นว่าเล่น จึงเห็นทั่วๆไป

สังคม ดูเกลียวกลม รักใคร่
กินเหล้าเมามาย สังสรร
ช่างสุข ดูสนุกสนาน
หมดเวลาไปวันๆ ปานแมงเม่า

เกิดมา เพียงหากิน เท่านั้นหรือ
ไม่ต่างกัน กับกระบือ ไก่กา 
เป็นมนุษย์ ควรมีสติ สัมปชัญญะ
รู้จักว่าสุรา ฆ่าความเป็นมนุษย์

สังคมสับสน ด้วยคนพาลเป็นใหญ่
เป็นพาลาธิปไตย เห็นทั่วไปยุกต์นี้
บุตรอกตัญญู ไม่รู้คุณพ่อแม่ มากมี
สำหรับนักสร้างบารมี ยุคนี้เหมาะมาก

;;;;;;;;;;

รักษาใจเมตตา (บุญวาสนาไหลมาไม่ขาดสาย) สุขภายใน ใจเมตตา จะมาพร้อม ละมุนละม่อม นุ่มนวล ควรแก่การงาน รักษา ประโยชน์ตน ประโยชน์ท่าน สามัคคีประสาน สวรรค์บนดิน

รักษาใจเมตตา
(บุญวาสนาไหลมาไม่ขาดสาย)

สุขภายใน ใจเมตตา จะมาพร้อม 

   ละมุนละม่อม นุ่มนวล ควรแก่การงาน
รักษา ประโยชน์ตน ประโยชน์ท่าน
สามัคคีประสาน สวรรค์บนดิน

สุขภายใน เกิดจากเก็บใจ ไว้ในตน

มีสติแจ่มใส ไม่หม่น ไม่หมองไหม้

บุญจากพระนิพพาน ได้การ หลั่งไหล

อุปสรรคปัญหาหมดไป ชีวิตใสสด

ใจเมตตา ประดุจมารดา รักบุตรน้อย

หรือแม่ไก่ ที่คอย..ดูแลลูกไก่
สละชีวิต รักลูกสุดจิต ไม่กลัวอีการ้าย
 ชีวิตปลอดภัย สมสุข ทุกประการ

ใจเมตตา กรุณาหลาย ใจยิ่งกว้าง

ความสุข ประดัง เปี่ยมล้น
ทานศีลภาวนา ขยาย ใจตน
สุขสมทุกคน ทั้งตน และคนอื่น

 ทุกข์ ด้วยใจแคบ แสบคน

 ไม่อดทน เป็นคน ขาดเมตตา
ผิดถูก ไม่รู้ เอาแต่ใจกู เหมือนวัวบ้า
 อุปสรรคปัญหา ได้ท่า มาพร้อมพรั่ง

คนพาลทำชั่ว ไม่กลัวบาปกรรม

ทำแล้วทำ เหมือนบาปกรรม ไม่มี
บุญวาสนายังค้ำ เคยสมสร้างความดี
บุญวาสนายังมี ยังอวดดีได้อยู่

สุขประดัง แล้วตั้งจิตอธิษฐาน

  ขอให้ศรัทธามั่น ในการ สร้างบารมี
  เหลือกินเหลือใช้ ไม่ตระหนี่

 รักสร้างบารมี ตลอดชีวี ตลอดไป

อธิษฐาน ปรารภตน เพื่อคนทั้งหลาย

ไม่ได้หมาย เพียงตน คนเดียว

 ตั้งจิตมุ่งมั่น โน้มเหนี่ยว

  สร้างบารมี ให้เชี่ยว ทุกภพชาติ

อธิษฐาน เป็นการ ต่อบุญ

เป็นคุณ คล้ายมี จีพีเอส
ทำบุญ แล้วอธิษฐาน นี้วิเศษ
เป็นเหตุให้วาสนา ไหลมาไม่ขาดสาย

;;;;;;;;;;

บัณฑิตฝึกตน (คนพาลชอบติ) ได้ยินมาว่า ตัวเรานั่นหละ ฝึกได้ยาก การฝึกตน เป็นหลัก ของบัณฑิตตา คนชอบสอน ชอบฝึกคนอื่น ดาดดื่น พาลา ชอบติชอบว่า ชี้หน้าคนอื่น

 บัณฑิตฝึกตน
(คนพาลชอบติ)

ได้ยินมาว่า ตัวเรานั่นหละ ฝึกได้ยาก

การฝึกตน เป็นหลัก ของบัณฑิตตา

คนชอบสอนคนอื่น ดาดดื่น พาลา

ชอบติชอบว่า ชี้หน้าคนอื่น

สติสัมปชัญญะ รู้สึกตัวว่า อยู่ในตน
จะรู้สึก สุขล้น คนสันโดษ
บัณฑิตตา เห็นสำคัญกว่า สิ่งใดทั้งหมด
จึงสามารถอด ไม่เพ่งโทษผู้ใด

สติสัมปชัญญะ ตรึกตรอง ประคองใจ
คล้ายมารดา รักษาลูกน้อย
สายตานั้น รู้กัน ไม่ล่องลอย
กลัวลูกน้อย..มีภัย มากลายกล้ำ

มีสติอยู่ในตน ต้องอดทนอดกลั้น
ไม่กระสัน ต่อโลกโลกีย์
ลาภยศสรรเสริญสุข มีก็สักแต่มี
หมั่นทำทาน ลดความตระหนี่ หนีตัณหา

เมื่อมีสติอยู่ในตน ปีติล้นทะลัก
จะรู้จักศรัทธา เข้าวัดวา ทำบุญ
เกิดสัมมาทิฏฐิ เดินทางความดี เร่งลุ้น
แสวงบุญ สร้างบารมี กรณียกิจ

บัณฑิตฝึกตน คือคนฝึกใจ
ฝึกให้..นิ่งให้หยุด ที่สุดของบุญ
เดินตามทาง สายกลางภายใน ให้คุ้น
ทางบุญทางสมบัติ ทางถึง พระรัตนตรัย

ทำพระนิพพานให้แจ้ง เข้าถึงแหล่งบุญ
กิเลสเป็นสูญ พ้นมัน พ้นมาร
เป็นอมตะ นิรันดร์กาล
พ้นคุกประหาร อุดมการณ์ชีวิต

;;;;;;;;;;

สมชีวิตา (ถ้าอยากจะเป็นเศรษฐี) หัวใจเศรษฐี อยู่ที่ สมชีวิตา คือใช้ชีวา..ให้พอดี ไม่มีหนี้สิน ไม่เห็นแก่กินแก่นอน ทำตัวติดดิน การมีหนี้สิน เป็นทุกข์ในโลก

สมชีวิตา
(ถ้าอยากจะเป็นเศรษฐี) 

หัวใจเศรษฐี  อยู่ที่ สมชีวิตา
คือใช้ชีวา..ให้พอดี ไม่มีหนี้สิน
ไม่เห็นแก่กินแก่นอน ทำตัวติดดิน
การมีหนี้สิน เป็นทุกข์ในโลก

เมื่อมีทุกข์ ใจจะไม่สุกใส
ความเจ็บป่วยไข้ โชคร้าย จะตามมา
ถ้าไม่รู้จักบุญบาป ถึงกับ เป็นคนชั่วช้า
เข้ารกเข้าป่า แสวงหาอเวจี

 การกู้ทรัพย์มา เพียงว่ากินใช้
มีแต่ตายกับตาย ถ้ากินใช้ไม่ประมาณ
จงประหยัดสุดประโยชน์สูง อดทนอดกลั้น
ใช้ปัญญาจัดการ บริหารชีวิต

มีน้อยใช้น้อย ค่อยบรรจง ปลงชีวิต
ในอดีต เราเคยทำผิด..ทำพลาด
เป็นคนตระหนี่ ถี่เหนียว น่าอนาถ
เกิดเป็นมนุษย์ ได้โอกาศ ขจัดตระหนี่

คนจนมีสามชนิด จงพิจารณาให้ดี
หนึ่ง คนยากจน คือคนเคยตระหนี่
สอง คนอยากจน คือคนตระหนี่ วันนี้
สาม คนจนยาก คือคนที่ บำเพ็ญทาน

ผู้ไม่บำเพ็ญทาน ท่านว่า มีสองประเภท
จงสังเกต หนึ่งเพราะความตระหนี่
สอง ด้วยประมาท ดูเบา ความเขลามี
 ทานบารมี เป็นกิจกรณีย์ ของบัณฑิต

เมื่อมีความตระหนี่ ทรัพย์มี ก็ไม่ให้
หวงคือไล่ ให้คือเรียก เป็นธรรมดา
เมื่อไม่ให้ชาตินี้ ก็จะไม่ได้ในชาติหน้า
อย่าลืมว่า ชีวา ไม่อาจหนีกรรม

ทานบารมีนำหน้า ชีวาสะบาย
ปัญหาทั้งหลาย หายสูญ
คิดทำอะไร ง่ายไปหมด ลาภยศเพิ่มพูน
หมดอาดูร มีแต่สุขสำราญ บานหทัย

;;;;;;;;;;

หัวใจเศรษฐี (มีทรัพย์แล้วไม่ตระหนี่) ทรัพย์สมบัติ เครื่องปลื้มใจ ไม่ใช่ติดใจ ปลื้มใจได้ ด้วยบุญไหล..เข้ามา ขจัดกิเลสตระหนี่ออกไป ได้บุญญา เป็นบุญวาสนา ปลื้มใจไปทุกชาติ

หัวใจเศรษฐี
(มีทรัพย์แล้วไม่ตระหนี่) 

 ทรัพย์สมบัติ เครื่องปลื้มใจ ไม่ใช่ติดใจ
ปลื้มได้ ด้วยบุญไหล..เข้ามา
ขจัดกิเลสตระหนี่ออกไป ได้บุญญา
เป็นบุญวาสนา ปลื้มใจไปทุกชาติ

มีทรัพย์สมบัติ แล้วติดใจ ใช่ยาเสพติด
คิดแล้วคิด อยากร่ำอยากรวย
อยากถูกลอตเตอรี่ รางวันที่หนึ่ง คงสวย
อยากร่ำอยากรวย คิดได้เท่านั้น

ความอยากคือตัณหา อุปาทาน
ความอยากนี้นั้น มันจะไม่สิ้นสุด
 เท่าใดก็ไม่พอ ขอเพิ่ม อุตลุด
สำคัญสุด คือใจไม่หยุดไม่นิ่ง

เมื่อใจไม่นิ่ง ก็จะวิ่งอยู่ภายนอก
เหมือนปลา ไม่ยอมดอก บอกให้ขึ้นบก
จะพาขึ้นสวรรค์ มันบอกขอลงนรก
ติดตัณหา ช่างตลก เป็นอย่างนั้น

สมบัติ มีเพื่อสละ หาความสันโดษ
จิตปราโมทย์ หมดโกรธและตระหนี่
เข้าสู่เส้นทาง แห่งความดี
ทางที่ ทุกภพชาติ สุขสมปราถนา

ทรัพย์ ยิ่งให้ ก็ยิ่งได้
เหมือนแม่น้ำ ยิ่งไหล ก็ยิ่งมี
ถ้าน้ำหยุดไหล ก็จะตื้นเขิน น้ำหนี
ทรัพย์ไม่ให้ ก็เหมือนไม่มี เป็นวิบัติ

ทรัพย์ มีไว้ให้ หัวใจเศรษฐี
ปลื้มใจ เกิดอิทธิบาทสี่ คุณธรรม
การงานเจริญรุ่งเรือง เลิศล้ำ
มีวาสนาบารมีค้ำ ทุกภพชาติ

;;;;;;;;;;

กตัญญู (ผู้สงเคราะห์ญาติมหาชน) คนกตัญญู คนดี มีปัญญา มีสติสัมปชัญญะ อายบาปกลัวบาป มีปณิธานฝึกตน ทนบำเพ็ญตะบะ ทำตนให้บริสุทธิ์ สะอาด อัตตสุทธิ

กตัญญู
(ผู้สงเคราะห์ญาติมหาชน) 

คนกตัญญู คนดี มีปัญญา
มีสติสัมปชัญญะ อายบาปกลัวบาป
มีปณิธานฝึกตน ทนบำเพ็ญตะบะ
ทำตนให้บริสุทธิ์ สะอาด อัตตสุทธิ

ผู้มีปัญญา จะมีลักษณะฝึกตน
เป็นคน..ฝึกใจ ให้หยุดให้นิ่ง
นั่งสมาธิเจริญภาวนา เหนือทุกสิ่ง
เป็นกิจกรณีย์ยิ่ง ของชีวิต

เราเกิดมา ทำพระนิพพานให้แจ้ง
เข้าให้ถึงแหล่ง พระรัตนตรัย
อันเป็นที่มา ของความสุขทั้งหลาย
ไม่ต้องเวียนว่าย ในอบายภูมิ

กตัญญู ไม่เพียง เลี้ยงพ่อแม่
สำคัญแท้ พาพ่อแม่เข้าวัด
ให้มีศรัทธา ในพระศาสน์
แสวงบุญ ไม่ขาด สม่ำเสมอ

อีกทั้งหมู่ญาติ เพื่อนร่วมชาติ หมู่มิตร
พาแสวงบุญเนืองนิตย์ พาอยู่เย็น
กตัญญูคุณธรรม จึงโดดเด่น
ไม่เหมือนเช่น รักใคร่ ในคนธรรมดา

ความรักใคร่ คล้ายว่ายน้ำไม่เป็น
แต่ก็เผ่น..ลงน้ำ ช่วยคน
กอดกันตายในน้ำ สาละวน
คือคนไม่เข้าวัด สงเคราะห์ญาติไม่ได้

จมปลักตัณหา ยิ่งกว่าการตกน้ำ
เหมือนปลา ว่ายวันยังค่ำ ก็ไม่รู้
ตกตัณหา สนุกจริงหนา ว่ายอยู่
 พาไหลไปสู่ เบื้องต่ำ ถลำลึก

ลืมกิจของมนุษย์ แล้วจะสุดเสียใจ
ยากหลาย ที่จะได้เป็นมนุษย์
หลังตาย ใช้บุญเท่านั้น สุดสุด
เหมือนมนุษย์ ใช้เงินเงินเงิน

;;;;;;;;;;