ดับตัณหา (ต้นเหตุของทุกขาทั้งสิ้น):: ทุกข์ทั้งหลาย เกิดง่ายๆ จากความอยาก ทำให้ใจพราก ออกจากแหล่ง แห่งความสุขสำเร็จ ศูนย์กลางกาย ฐานที่เจ็ด แล้วหลงเหยื่อกามคุณ ติดเบ็ด เสร็จมารมัน

ดับตัณหา
(ต้นเหตุของทุกขาทั้งสิ้น)

ทุกข์ทั้งหลาย เกิดง่ายๆ จากความอยาก
ทำให้ใจพราก ออกจากแหล่ง แห่งความสุขสำเร็จ
ศูนย์กลางกาย ฐานที่เจ็ด
แล้วหลงเหยื่อกามคุณ  ติดเบ็ด เสร็จมารมัน

อุปทานทะยานอยาก จงรู้จัก มาจากตัณหา 
 ติดใจในรสโอชา กามคุณ
ทะยานอยาก ขาดไม่ได้ ง่านงุ่น
ทุกข์ทารุณ ขาดสติ ทำลายชีวีได้

ตัณหา ดับปัญญา พาทุกข์

รักสนุก ทุกข์ขนาด สติขาดไม่รู้ตัว
ฟาดหัวฟาดหาง ฟาดงวงงา ไปทั่ว
หน้ามืดเมามัว ทำตัวชั่วช้า

 คลาย ตัณหา ให้รักษาที่ใจ

 ทานคือยาทา ศีลา คือยากิน
ภาวนา คือยาฉีด ชุบชีวิน
เข้าถึงถิ่น สงบ พบ พระรัตนตรัย

พ่อแม่ดี มีบุญ นัก 

นำพาลูกรัก รู้จัก บารมี
 ชนะตัณหา ด้วยสติปัญญา ดี
พ้นภัยโลกีย์ เหยื่อล่อ ตะขอเบ็ด

สติดี พระเตมีย์ ใบ้

 ระลึกชาติได้ เคยไป ตกนรก

 เกิดความกลัว ตัวสั่น งันงก

ปลงตก แกล้งเป็นใบ้ ไม่ไหวติง

ใจคน ไหล ลงต่ำ

เหมือนน้ำ ชอบล้ำ ลงทะเล
ตัณหา พาเพลิน สุดเก๋
แสนเท่ ยิ้มค้าง กลางสมุทร

 ;;;;;;;;;;

ศรัทธา (ประตูหน้า ชีวาประเสริฐ):: พระให้พร เสียงสะท้อน ไปถึงพระนิพพาน หลวงปู่ฯท่าน กล่าวไว้ ไม่มีผิด มิน่า สังฆทานได้บุญมาก เกินคิด ยิ่งกว่าชนิด ปาฏิบุคลิกทาน ทุกกรณีย์

ศรัทธา
(ประตูหน้า ชีวาประเสริฐ)

พระให้พร เสียงสะท้อน ไปถึงพระนิพพาน
หลวงปู่ฯท่าน กล่าวไว้ ไม่มีผิด
มิน่า สังฆทานได้บุญมาก เกินคิด
ยิ่งกว่าชนิด ปาฏิบุคลิกทาน ทุกกรณีย์

บุญจากพระนิพพาน มีท่อธารมาจรด
เจ็ดวันเจ็ดคืนจึงหมด บุญท่วมท้น
สงฆ์เป็นเนื้อนาบุญของโลก ของทุกคน
มีบุญมากล้น คนมีศรัทธา 

ผู้มีศรัทธา อัศจรรย์นัก ไม่ลำบาก เหลือกินเหลือใช้ 
เกิดชาติหน้าฟ้าใหม่ ไม่ทุกข์ยาก  
เกิดมาพร้อมสมบัติสาม ไม่ลำบาก
ชอบกลนัก นี้คือหลักครองชีวิต

ผู้มีศรัทธา มีพระรัตนตรัย เป็นที่พึ่งที่ระลึก
ตรองตรึก อยู่เสมอ ไม่เผลอไผล
แม้เวลาอุทาน ตกอกตกใจ
พระรัตนตรัย ไม่ไปไหน เป็นคำอุทาน

ผู้มีศรัทธา สวดมนต์ภาวนา เป็นประจำ
กินปีติดื่มด่ำ น้ำอมฤทธิ์
สุขสมปราถนา พ้นภัยนาๆ ทุกชนิด
ใช้ชีวิต ไม่ประมาท ไม่ขาดสติ

ผู้มีศรัทธาหรือไม่ ดูได้ที่ศีลรักษา
ไม่มีโกรธา ยิ้มนำหน้า มารยาทละมุน
มีเสน่ห์ ชวนเข้าใกล้ ให้การุณ
ใจอบอุ่น ศูนย์รวมใจ ไทยสามัคคี

น่าเจ็บใจ คนส่วนใหญ่ ไม่รู้
มารปิดตาปิดหู นอนคุดคู้เป็นบ้า ฆ่าเวลา
เกิดชาติหน้าฟ้าใหม่ ไม่ต้องสงสัย ทุกข์นักหนา
วนเวียนไปมา ในวัฏฏะสงสาร

ท่านจึงว่า ศรัทธา คืออริยทรัพย์
ใครซับทราบ คุ้มกับ ได้เกิดมาเป็นมนุษย์
แสวงบุญ สร้างบารมี สุดสุด
อุตลุด ทำพระนิพพานให้แจ้ง

;;;;;;;;;;

คนมีศีลกลิ่นกายหอม (เทวดาห้อมล้อม ลงรักษา) :: ประเสริฐสุด ในมวลมนุษย์ คือผู้ทรงศีล หอมถึงถิ่น ไกลแสน แม้นชั้นฟ้า ทนไม่ไหว ลงมาไว เทวดา ปราถนา สิ่งใด เทพไท้ บันดาล

คนมีศีลกลิ่นกายหอม
(เทวดาห้อมล้อม ลงรักษา)

ประเสริฐสุด ในมวลมนุษย์ คือผู้ทรงศีล

หอมถึงถิ่น ไกลแสน แม้นชั้นฟ้า 

ทนไม่ไหว ลงมาไว เทวดา 

ปราถนา สิ่งใด เทพไท้ บันดาล

มีปัญญา จึงมีศีลา ด้วยเห็นประโยชน์

หนึ่ง เป็นที่โปรด..ปราน ของบัณฑิต

สอง เป็นที่มานอน ของสมบัติ สารพัดทิศ

สาม มีจิต..แจ่มใส เที่ยวไป ในสุคติ

ศีลรักษา หนึ่ง สมาทานวิรัติ

 การตั้งใจมั่นยืนหยัด ด้วยการสมาทาน
สอง สัมปัตตวิรัติ เว้นเฉพาะหน้า ในเหตุการณ์ 
และสาม เดิมพัน..ด้วยชีวิต เว้นเด็ดขาด สมุจเฉทวิรัติ นั่นเอง

เมื่อเว้นได้ ใจจะปีติ
เป็นความดี อันยิ่งใหญ่ ไม่ธรรมดา
จะมีสมบัติไหลมา
 หมู่พาลา และอันตราย ไม่มาใกล้

 มนุษย์มะนา ที่ไม่รักษา ศีล

เมื่อศีลสิ้น กลิ่นกาย จะเหม็น

เทวดาสุดทน หนีให้พ้น คนเวร

ความทุกข์เข็น ยากแค้น แล่นเข้ามา

ศีล เป็น เช่นกรอบ

ใครๆชอบ ชื่นชม นิยมเข้าใกล้

เป็นเสน่หา งามจับตา จับใจ

เป็นวินัย ยกคน พ้นอบาย

ศีล มาจากสิระ หรือ ประเสริฐ 

ขวนขวายเถิด มาศึกษา รักษาศีล

 ประเสริฐ เลอเลิศ เทพเดินดิน

รักษาศีล ปิ่นมนุษย์ สุดยอดคน

ศีล เป็นเบี้องต้น เป็นที่ตั้ง เป็นบ่อเกิด 

สิ่งประเสริฐ ล้วนเกิด จากศีล

คนดี อยู่ดี กินดี มีกิน

มีศีล เป็นภาชนะดี มิมีรั่ว

ศีล ประมุข กุศลกรรม 

ไม่อาจล่วงล้ำ ทำเกินดี

สะอาด ระเบียบ มารยาท ต้องมี

นอกจากนี้ ตรงเวลา และสมาธิ

สมาธิ  มีศีล เป็นฐาน

มิฉนั้น มันเป็น มิจฉาสมาธิ

ที่อาจทำร้าย ทำลาย ชีวี

สำคัญยิ่ง สัมมาสมาธิ ต้องผ่านที่ ศูนย์กลางกาย

;;;;;;;;;;

เมตตาเป็นอาวุธ (เลิศสุดของอาวุธที่มี) :: แปลกดี ทางสร้างบารมี มีมารขวาง จึงจงระวัง เวลาเราตั้งใจทำดี ดังนั้นเมื่อมีอุปสรรค ต้องปักขันติ ตั้งหลักให้ดี มิให้หวั่นไหว

เมตตาเป็นอาวุธ
(เลิศสุดของอาวุธที่มี)

แปลกดี ทางสร้างบารมี  มีมารขวาง

จึงจงระวัง เวลาเราตั้งใจทำดี
ดังนั้นเมื่อมีอุปสรรค ต้องปักขันติ
ตั้งหลักให้ดี มิให้หวั่นไหว

ทางความดี นี้คือทางสายสมบัติสาม
มารหวงล้ำ เป็นธรรมชาติของมาร
มารคือผู้ขวาง ทางทำดี เรารู้กัน
มารจึงเป็นสัญญาณ แห่งความสำเร็จ

อุปสรรค แปลว่า ใกล้สวรรค์
 จงฝ่าฟัน บำเพ็ญทานศีลภาวนา
เป็นอาวุธ สู้อุปสรรค และปัญหา
 ให้บำเพ็ญภาวนา กระทั่งเกิดจิตเมตตา สู้มาร

 แผ่เมตตา ปราถนาดี จากใจจริง

บารมียิ่ง บังเกิด ตะเพิดมาร
สุขสมปราถนา ทุกประการ
รวมทั้งบริวาร และมหาชน

แพ้เป็นพระ ชนะ เป็นมาร
คือไม่ดื้อด้าน ดันทุรัง
เป็นคนยอมคน ยอมอดทน เพื่อหวัง
พระโพธิญาณเป็นที่ตั้ง เป็นเป้าหมาย

ยอมคน คือยอมทน แบกภาระ
ยอมเลิกลา ไม่ว่าร้าย ไม่ทำร้าย
ยอมเสียสละ ยอมเสียเปรียบ ไม่เป็นไร
ยอมตาย รักษาธรรม ความบริสุทธิ์

 ยอมแพ้ แต่ ก็ชนะ

สมปราถนา ทั้งตน และคนอื่น
หมู่มารยอมแพ้ใจ ยอมือไหว้ สะอื้น
สติตื่น สำนึกตน

 คนเหนือฟ้า มีเมตตา เป็นอาวุธ

องค์พระพุทธ ทรงอาวุธ พุทธเมตตา

นายขมังธนู เงื้อง่า จนล้า 

ขอพระเมตตา บรรพชา ในพระองค์

;;;;;;;;;;

วาจาชอบเป็นกุศลใหญ่ (วาจาร้ายเป็นกรรมหนัก):: คนขี้โกรธ มีวาจาหยาบ เราทราบดี ไม่สำรวมวจี เป็นคนไม่ดี ผิดศีล อุตส่าห์ทำบุญตักบาตร ไม่ขาด เป็นอาจิน บุญรั่วหนีสิ้น ไม่มีเหลือเลย

วาจาชอบเป็นกุศลใหญ่
(วาจาร้ายเป็นกรรมหนัก)

ทุฏฺฐสฺส ผรุสา วาจา

คนขี้โกรธ มีวาจาหยาบ เราทราบดี

ไม่สำรวมวจี เป็นคนไม่ดี ผิดศีล

อุตส่าห์ทำบุญตักบาตร ไม่ขาด เป็นอาจิน

บุญรั่วหนีสิ้น ไม่มีเหลือเลย

กลายเป็นคนแก่วัด ปากจัด ฟังไม่ได้

เป็นเจ้าพ่อเจ้าแม่ใหญ่ ที่ใครๆกลัวเกรง

ไม่อยากมาวัด กลัวจัด คนเก่ง

ทั้งกลัวทั้งเกรง ไม่เสงสู้

คนเหล่านี้ บ่นอู้อี้ ว่าทำดีไม่ขึ้น

สะทกสะท้อน สะอื้น บ่นน้อยใจ

ทำเพื่อใครๆมามาก แต่ทำไม

ไม่มีใครเห็นใจ ชักท้อใจ ชีวิต

สจฺจํ เว อมตา วาจา

คำสัตย์ แลเป็นวาจาที่ไม่ตาย

คำสัตย์ น่าประหลาด เป็นวาจาที่ไม่ตาย
ส่งผลให้ ได้สุขสำเร็จ สมปราถนา
เป็นบารมี ส่งฤทธี ให้จิตตะ
จะคิด จะปราถนาสิ่งใด ก็สำเร็จโดยง่าย

สัตยาธิษฐาน คือการตั้งสัจจะ แล้วอธิษฐาน 
กล่าวบนบาน ขออานุภาพอันไม่ประมาณ แห่งสัจจะ
ด้วยความจริง ที่ข้าพเจ้า ได้กล่าวมา
เกิดเป็นเดชะ ให้สมปราถนาทุกประการ

 สัจจะเป็นคุณธรรม จิตจะนิ่งใสสว่างล้ำ โดยธรรมชาติ
สุดคิดคาด เกิดบุญญธาตุ บารมี
ขับไล่ อุปสรรคปัญหา หมู่พาลาอัปปรี
ไม่อาจรอรี หนีกระเจิง

อภูวาที นิรยํ อุเปติ
คนพูดไม่จริง ย่อมเข้าถึงนรก

คำพูดไม่จริงโกหก ตกนรกแน่นอน
ทำคนเดือดร้อน บาปหนัก
แถมคิดร้าย ใจร้าย คนตระบัดสัตย์
ใครๆก็ไม่อาจ เอาเป็นเพื่อน

ตกนรกทั้งเป็น เห็นๆ คนเหม็นหน้า

ความงามสง่า หนีหาย เหลือไว้แต่หมองหม่น

เข้าวงใหน ใครๆไม่เอา เศร้าเหลือทน

เดินถนนแทบไม่ได้ อายเหลือ

สัจจะ เป็นบารมี แต่นี่ อสัจ เป็นกิเลส

อุเทศ คำสอน เสียชีพอย่าเสียสัตย์

เราเกิดมาเป็นมนุษย์นี้ เพื่อกิเลสขจัด

บัณฑิตบอกชัด ให้อดเปลี้ยว ไว้กินหวาน

;;;;;;;;;;

พระภิกษุผู้ประเสริฐ (เลิศด้วยทำประโยชน์ตนประโยชน์ท่าน) :: เจ้าชายสิทธัตถะ บังเอิญว่า ได้เห็น เกิดแก่เจ็บตาย สลดใจหลาย จึงตัดสินใจออกบวช หมดอาลัยในสมบัติจักรพรรดิ์ ออกผนวช ด้วยทรงเห็นนักบวช เป็นเพศที่สงบ

พระภิกษุผู้ประเสริฐ
(เลิศด้วยทำประโยชน์ตนประโยชน์ท่าน)

เจ้าชายสิทธัตถะ บังเอิญว่า ได้เห็น เกิดแก่เจ็บตาย
สลดใจหลาย จึงตัดสินใจออกบวช
หมดอาลัยในสมบัติจักรพรรดิ์ ออกผนวช
ด้วยทรงเห็นนักบวช เป็นเพศที่สงบ

สลดใจหลาย ที่สรรพสัตว์ ไม่อาจหลีกหนี
มันน่าจะมี ทางออกอยู่
มีผิดก็มีถูก มีสุขก็มีทุกข์ มีขาวก็มีดำ เป็นคู่
มันต้องมีอยู่ เป็นคู่ อยู่เดี่ยวไม่มี

พระองค์ จึงทรงตัดสินใจ ไปจากวัง
ทั้งๆที่พระชายา เพิ่งจะคลอด
ในยามดึก คนหลับไหล ในยามปลอด
ไปกับนายฉันนะ และยอดม้า กัณฑกะ

ในคนธรรมดา จะเห็นว่า พระองค์ทำไม่ถูก
ทิ้งลูกทิ้งชายา ทิ้งประชาชน
แม้แต่สัตว์ ก็ยังรักลูกของตน
นี่เราเป็นคน ควรดิ้นรน ดูแลครอบครัว

ปัญญาพระโพธิสัตว์ สามารถอุเบกขา
ยอมทิ้งชีวา เพื่อความสุขมหาชน
พระองค์ทรงมองเห็นทุกข์ของคน
เห็นปวงชน แหวกว่าย ในทะเลทุกข์

คนทั้งหลาย คล้ายคน ตกน้ำ
คนจะช่วยต้องเก่งล้ำ ว่ายน้ำเป็น
การช่วยคนออกจากวัฏฏะสงสาร ยิ่งยากเย็นแสนเข็น
ต้องหลีกเร้น บำเพ็ญตน หา พระโพธิญาณ

กระทั่งได้เป็นพระพุทธเจ้า โปรดเหล่าเวไนยสัตว์
มีผู้คนออกบวชตามบาท เป็นอันมาก
ดังนั้น การออกบวช สืบทอดพระศาสน์ ประเสริฐนัก
ด้วยประจัก ทางพ้นทุกข์ มีสุขแท้จริง

“สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ 
การให้ธรรมเป็นทาน ย่อมชนะการให้ทั้งปวง”

ธรรมทาน คือยอดแห่งการให้
ช่วยคนทั้งหลาย ให้พ้นทุกข์ด้วยธรรมทาน
 คนในครอบครัวเรานั้น ก็เช่นกัน
คนไม่ออกบวชนั้น เหมือนกอดคอกันจมน้ำ

ชีวิตที่แท้จริง หรือบ้านอย่างยิ่ง คือหลังตาย
อย่ามัวอาลัย ในปัจจุบัน
ทุกอย่างที่เห็น เหมือนจอหนังเท่านั้น
 วิบากกรรมตามทัน ฉาย ให้เห็น

อะไรที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน ให้อดกลั้นอดทน
ปรับปรุงตนใหม่ ยอมตายไม่ทำบาป
เดินตามหลังพระ ละกรรมหยาบๆ
เข้าวัด ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา

การออกบวชสืบต่อพระศาสน์ ขาดไม่ได้
เป็นหน้าที่ยิ่งใหญ่ ของชายทุกๆคน
เหมือนทหารหาญ จะออกศึก ต้องฝึกฝน
ได้ทำทั้งประโยชน์ตน ประโยชน์ท่าน ถึงพร้อมที่สุด

;;;;;;;;;;